My Entire life loving.

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

Entire loopt met een krachtige, zelfverzekerde tred het gebied van Blue Moon Horses binnen. Hij is een tijdje weggeweest omdat omstandigheden tijdelijk teveel werden voor hem maar hij is terug en voelt zich weer zoals hij zich hoort te voelen. Sjahada had een hoop kapot gemaakt, hem ook een hoop geschonken maar hij was opgelucht dat hij dit nu achter zich kon laten. Met frisse moet stapt hij over de kale vlaktes het bewoonde gebied binnen.

Entire was schitterend om te zien, hij had een goudbruine vacht dat glom in de zon, zijn goudblonde manen danste speels om zijn goed gevormde hals en zijn benen en puntjes van zijn oren liepen zwart uit. Hij had een scherpe witte aftekening om zijn neus, alsof hij met zijn neus in de verf heeft gezeten en zijn gehele gouden lichaam was goed gespierd van het vele rennen en trekken. Het enige dat een ieder die Entire niet goed zou kennen hem misschien zou afrekenen is dat zijn ogen een troebele blauwe waas hadden dat duidelijk maakte dat hij aan twee ogen blind is. Het was niet iets dat Entire nog langer deerde of dat hem ook maar een pas deed vertragen, hij hoorde precies waar hij liep en had geen enkele moeite met de weg vinden. Hij was blind geboren en heeft de wereld nooit anders gekend dan geheel zwart, het was gewoon zoals zijn wereld eruit zag en hij vond het prima zo.

Entire bemerkte de aanwezigheid van een ander paard verderop, het was de geur van het paard dat zijn aanwezigheid verraadde want verder stond het dier er vrij roerloos bij. Een glimlach speelt rond Entire lippen terwijl hij zijn lichaam min of meer de goede kant op zet. "Hallo daar" spreekt hij met zijn vriendelijke, kalme stem die net als zijn lichaam en zijn hart een gouden randje leek te bezitten.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

My Entire life loving. Scaled.php?server=585&filename=zehlia

Ze keek op als ze een vriendelijke kalme stem haar oren bereikt, ze had het totaal niet meegekregen dat ze gezelschap. De dagen als deze had ze daar soms geen gevoel voor om andere op te merken. ze was gustig aan het grazen en dacht na over Fharald de hengst doe alsnog haar hardt bezat. Zehlia snoof zachtjes om enkele vervelende pollen uit haar neus te blazen.

Haar zeeblauwe ogen keke de hengst aan, oogkontakt was er niet echt te maken merkte ze op, door zijn waas in zijn ogen. Ze wist dat dat erg verdachtig leek op de ogen van een blinde merrie uit haar oude kudde dus had ze al gelijk ingevuld dat de hengst blind zou moeten zijn. maar dat betekende niet dat zehlia bij zijn aanwezigheid niet zo reageren ... "Hoi , Ik ben zehlia "zegt ze dan met een warme wat vrolijke stem.

**Profile** Number of posts : 279 Status : Active

Entire knikt even bij het horen van de naam van de merrie "Zehlia" herhaald hij even, het leek alsof hij de naam even probeerde te proeven en vervolgens knikte hij tevreden "Een prachtige naam moet ik zeggen" complementeerde hij haar vervolgens. Entire zet enkele passen vooruit en duwt zijn neus even heel kort tegen de hare, het was iets wat hij altijd deed en altijd zou blijven doen en op een of andere manier werd het ook altijd van hem geaccepteerd. Hij deed het zodat hij de precieze afstand tussen hem en de merrie goed wist maar ook om de geur van de merrie goed in zich op te nemen zonder omliggende geuren erbij zodat hij deze goed kon opslaan in zijn gedachten en bij een volgende ontmoeting haar kon herkennen. "Entire is mijn naam" sprak de goudkleurige hengst vervolgens terwijl een warme glimlach zijn mondhoeken siert.

Entire schut de manen los van zijn goed gevormde hals en knikt haar vervolgens toe. "Ik kom net aan, heb tijden gewandeld en vroeg me af of je me in de richting van een rivier, meertje of ander watertje kon wijzen" Sprak hij vervolgens naar de simpele waarheid. Hij had nog geen zoet water in de buurt geroken maar zijn dikke tong en droge mond vertelde hem dat hij behoefte had aan een slok verfrissend water om de droogte te verdrijven. Het was een prettige eigenschap van Entire dat hij niet te trots was om hulp van andere paarden te vragen, zo waren ze dikwijls ook niet te trots om om zijn hulp te vragen. Ergens hulp bij nodig hebben is namelijk geen ramp, niet iets waarvoor je je hoefde te schamen en zeker geen teken van zwakte. Entire had het vanaf jongs af aan al goed gekund en heeft ook vele andere paarden van zijn hulp, zijn wijsheid verschaft.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

Ze glimlachte bij het horen van zijn compliment, dan voelde ze de neus tegen de hare aan komen.Nnormaal zou ze terug diensen, maar op een of andere manier deed ze dat niet .. misschen omdat hij blind was ? luisterend naar zijn stem en zijn lichaam onderzoekend bekijken knikte ze kort. "Welkom Entire in Blue Moon Horses" sprak ze met haar typische zehlia stem die honingzoet is.

Al gauw hoorde ze zijn stem weer en weer knikte de merrie, ze kon het best begrijpen . bmh was groot en hun moesten even lopen om bij een rivier aan te komen. "Natuurlijk , volg me en ik zou je begleiden."zei ze met een glimlach. niet dat ze dacht dat ze de hengst niet alleen op pad kan laten gaan maar om het de weg te wijzen met enkel woordne kon ze niet. en dus zette ze haar ranke lichaam in beweging, even keek ze achterom om te zien dat ze de goede paard had volgen. en niet weer een of andere schim die haar wilde vregezellen ...

**Profile**

» Are you loving the pain?
» Look for new friends, Look for a new life
» All I want is a new life
» And if your life won't wait..
» Slow life ~

My Entire life loving.

My Entire life loving.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen