hearts keep dreaming - Omniel

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

haar blik was teder en met deze blik keek ze Xariv ook recht aan. "Het gaat misschien voor mij moeilijk worden, maar..." Ze stopte eventjes en keek Xariv nogmaals aan. Voor ze verder ging richtte ze haar blik weer voor zich uit, kijkend naar de sneeuw en zuchtte eens "... Dit kan de enige manier zijn om mijn verleden achter me te laten, ik ben het zat al die flashback en mijn herinneringen die me helemaal overnemen. Dit alles maakt ons twee kapot, zowel apart, als wij als een stel..." Weer stopte ze even, ze zag voor zich hoe het zou zijn. "... ik blijf bij je, zelfs bij de blauwe maan en al die andere dingen en als ik hengstig ben.." Ze richtte haar blik even naar beneden, misschien een beetje gepijnigd. ".. Wil ik dat je me dekt, dan is het door iemand waar van ik hou en dat veulen kan onze liefde vastzetten." Ze keek Xariv teder aan, misschien had ze dit op een redelijk botte manier gezegd, maar ze kon er niet mee blijven lopen. Omniel wist van zichzelf dat ze op die moment zelf nog kon tegen werken, maar dan moest ze zichzelf sterk houden en onthouden dat het voor een doel is. Een kleine traan rolde over haar wang, maar die veegde ze weg in Xariv's manen.

Omniel had het er moeilijk mee bij de gedachten dat gedekt zou moeten worden, maar wat ze nog niet wist was dat het misschien wel vaker zou moeten gebeuren, maar goed van niet.

hearts keep dreaming - Omniel - Pagina 2 Omniel

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

hearts keep dreaming - Omniel - Pagina 2 16aqg6x

zijn lichaam lag ontspannen op de grond, tegen Omniel aan, de warmte die tussen hen in begon te stromen maakte hem moe. toch liet hij het niet merken en richtte hij al zijn aandacht op haar en haar woorden. ze lieten hem versteld staan. Deze merrie was van plan zichzelf kapot te maken voor hun liefde. 'Omniel.. Ook zonder een veulen zit mij liefde voor jou allang vast. die gaat niet meer weg.' om zijn woorden kracht bij te zetten drukt hij zijn neus tegen haar wang.

'Je moet je niet verplicht voelen om een veulen met mij te willen. begrijp me niet verkeerd, ik zou het maar al te graag willen, maar ik snap dat jou verleden het moeilijk maakt. en ik wil niet dat je dankzij mij een nóg groter trauma oploopt..' zijn ogen triest, zijn fluwelen lippen op elkaar geperst. hij wilde dolgraag een veulen, maar nog steeds waren de verantwoordelijkheden die daarbij kwamen spelen moeilijk voor hem.

het vechter zijn betekende dat hij met de blauwe maan zomaar naar een andere kudde gestuurd zou kunnen worden, waardoor hij niet voor zijn eigen merrie, en een eventueel veulen, zou kunnen zorgen. Hij zou zichzelf niet in de hand kunnen houden als er ook maar iets met Omniel zou gebeuren, laat staan als er iets met een veulen zou gebeuren wat een deel van hun allebei was..

'We moeten allebei leren leven met jou verleden. ook een veulen zou niks aan je verleden kunnen veranderen, het blijft er altijd en je zult het nooit vergeten, dat weet ik, maar ik hoop dat je ook weet dat als je iets dwars zit, dat ik er altijd voor je zal zijn..' Het idee van een merrie onder hem wond hem op. hij had het nog nooit eerder meegemaakt, maar wist dat het fantastisch zou zijn.

toch, het idee van Omniel onder hem, die het zelf waarschijnlijk niet prettig zou gaan vinden, zorgde dat hij er nog altijd over twijfelde. 'Als jij het zeker weet, wil ik het ook, maar weet alsjeblieft, aangezien ik vechter ben, dat ik er niet altijd ga kunnen zijn voor jou en voor ons veulen..' ons veulen.. het gleed moeiteloos van zijn lippen en een glimlach sloot zich over zijn gelaat.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Omniel grinnikte en keek Xariv opnieuw aan. "Luister eens goed naar me, Xariv." Ze drukte haar woorden kracht bij door haar neus tegen zijn wang aan te duwen. "Ik ga geen trauma krijgen." Bij deze woorden moest ze eventjes lachen. "En ik kan gerust zelf voor dat veulen zorgen en voor mezelf en het gaat me er eindelijk niet om dat onze liefde da word verzegeld. Schat, ik wil gewoon een veulen van jouw." Teder en duidelijk vol liefde keer ze Xariv aan. Verder zei ze niks, haar ogen bleven op die van de hengst gericht en nogmaals duwde ze haar neus tegen zijn wang. "Ik weet het zeker" zei ze op een fluisterende toon. Haar stem was zacht, toch zwoel en verleidelijk. Het was niet bepaald haar bedoeling, het zo te laten klinken, maar daar was ze nu te laat voor. Ze drukt haar lichaam tegen dat van Xariv aan en zuchtte eens tevreden.

** OMG Shame on me, Das echt stom kort --"

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

** was je nog van plan ommie dood te laten gaan na t veulen? want éen van de engelse spelers heeft al een heel plot voor haar merrie uitgedacht waarbij ze Xariv graag wil gebruiken hihi. en zijn 'trauma' van een dode omniel zou daar dus goed bij uitkomen, plus dat hij dan verliefd moet worden, maar dat kan die niet als ommie er nog is.. ;p

zijn glimlach liet zijn ranke gezicht stralen en hij liet zijn neus tussen haar manen door glijden, zo blij was hij met deze prachtige merrie aan zijn zijde. 'Ik hou van je.' fluisterde hij tussen haar manen door richting haar oren. hij liet zijn hoofd terug komen, en legde het op haar knieën, zijn ogen gesloten. het was nog lang geen avond, maar hij was opeens afgepeigerd. doodmoe van het waakzaam zijn, het opletten en het vechten in zijn hoofd, het ruzieën met omniel kwam er dan ook nog eens bij.. hij zuchtte zacht en liet zijn lichaam voor het eerst in wéken ontspannen, zijn oren lagen stil, zijn ogen gesloten. niks van de vechter was te zien. hij was letterlijk afgepeigerd.
*sorry, geen inspiratie verder >.<

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Omniel keek nog eventjes rond en negeerde Xariv zijn woorden, vanbinnen deed het haar goed, maar langs buiten liet ze er niet zo heel veel van zien. Wanneer ze haar hoofd weer omhoog draait en zo naar b uiten kijkt, hangt er een blauwe gloed over Orlais. Geschrokken zet ze recht en gaat aan de rand van, de grot staan. Haar onderlip begint te trillen, de laatste blauwe maan was met haar vader en dat zal ze nooit vergeten. Haar blik draait zich teder naar Xariv, waar ook bezorgdheid in te lezen was. Door de blauwe kleur was er ook geel te zien, van de lente die zijn intrede maakten.

Weer gingen haar gedachten naar het veulentje, nu de lente er echt was, bedacht ze zich toch een beetje. Toch was ze er zeker van dat ze dit veulentje wou en ze wou zeker een veulentje van de hengst waar ze van hield en ook nog steeds van houd, Xariv.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Meteen als de blauwe gloed over zijn lichaam valt springt hij op, zijn witte vacht griezelig gekleurd door het blauw. hij laat zijn ogen even wennen en gaat dan naast Omniel staan, naar buiten kijkend. 'We zijn hier veilig.' fluistert hij in haar oor. toch wist hij, dat als er iets zou gebeuren, hij haar zou moeten verlaten om de rest van de kudde te helpen.

Even verbeeldde hij zich dat hij in de bossen de paarse gloed van de ogen van Avanti kon zien, maar hij wist dat hij zichzelf gek liep te maken en brieste zacht, zijn ogen zoekend naar de kudde. als hij ze vindt, ziet hij dat ze al dichterbij de kliffen zijn gekomen, verder weg van de bosrand, veiliger. de schimmen zouden van mijlenver te zien zijn, én te ruiken, wist hij maar al te goed.

Zijn ogen glijden terug naar Omniel en hij duwt zijn spierwitte, zachte neus tegen haar wang. 'het komt allemaal goed.' hij had geen idee wat er precies in haar prachtige hoofdje omging, maar hij dacht dat het met de blauwe maan te maken had, en daarom stelde hij haar gerust. zijn charmante glimlach sierde hem.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Ze luisterde naar zijn zachte woorden en antwoord liefdevol. "Dat weet ik wel, ik heb er alle vertrouwen in dat jij mij en de hele kudde zal beschermen." Een prikkelt gevoel in haar buik laat haar haar oren in haar nek zakken. Niet nu, niet tijdens de blauwe maan en niet nu ik er nog zo hard aan, aan het twijfelen ben. haar hoofd draai zich richting dat van Xariv en ze legt zich tegen hem aan, iets later gaan haar oren weer naar voor. Zover Omniel kon ruiken, was er nog niets aan de hand, maar misschien rook Xariv beter. Haar hoofd zat vol met vragen en schrik.

De maan kleurde haar zwarte ogen blauw en zelfs haar vacht zag er nu ook enorm blauw uit. Toch voelde het al warmer aan als deze ochtend, doordat de lente was aangebroken.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Hij glimlacht verliefd naar haar, zijn ogen over haar heen glijdend. deze merrie was perfect. dan schieten Omniel's oren in haar nek, en doet Xariv een stap achteruit, zijn ogen tot spleetjes geknepen. wat deed ze? was er opnieuw een flashback aan de gang?

Dan rook hij het plots, de zoete geur die van haar af kwam. zijn neus schoot de lucht in en hij fleemde ongegeneerd. hij liep op haar af, zijn neus tegen haar wang. 'weet je zeker dat je er klaar voor bent?' ookal was het nu nog niet de tijd, het zat er aan te komen, dat kon iedere hengst in de omgeving ruiken..

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Haar blik kijkt Xariv teder aan terwijl ze rustig geniet van zijn aanraking, ookal wist ze dat dit misschien kon zijn om te verbergen dat hij het had geroken. Daar zijn manier van doen wist ze dat wel al. Nog voor ze helemaal kon antwoorden, schoot de lente omniel helemaal in het lichaam, ze wist dat e altijd een vroege merrie was geweest en dat het altijd in het begin van de lente kwam. Nu rook zelfs Omniel de geur en boog haar hoofd lichtjes naar beneden. Haar oren lagen een beetje naar achter gedraaid, maar verder zag ze er nog vrolijk en vastberaden uit.

Haar staart kantelde lichtje naazr rechts en achterbenen trappelde enkele keren nerveus. Haar oren draaien verward en ook nerveus in het rond. Omniel wist niet of dit anders zou voelen, doordat het Xariv zou zijn, of dat het net helemaal hetzelfde zou zijn als toen haar vader en zijn vrienden het deden. Ze keek achterom naar Xariv, benieuwd naar zijn reactie en zijn doen. De schrik sloeg zich rond haar hart, maar langs buiten was er niks van te zien. Lichtjes trilde ze op haar achterbenen, maar er was niet veel van te zien. Op dit moment moest ze zich sterk houden en denken aan hoe het er uit gaat zien als dit voorbij is en als het veulen er is.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

haar bewegingen en aansluitend haar staart die simpel weg opzij schuift, het maakte hem gek. zijn gedachten vertroebeld, de vechter lette voor het eerst niet meer op wat er om hen heen gebeurde, zijn oren waren gestopt met draaien en zijn ogen waren strak op Omniel gericht. zijn neusgaten waren énorm, proberend de geur in zijn geheel naar binnen te snuiven. sierlijk draafde hij om haar heen, zijn nek in een krul, zijn benen hoog optillend. hij dacht totaal niet meer na over Omniel, alleen nog maar aan de geur die zijn hersenen kraakte, en hoe graag hij die geur wilde hebben.

Hij duwt zijn neus onder haar staart, snuift nog eens diep. dan schudt hij zijn hoofd, en kijkt vragend naar Omniel in een moment van helderheid. de geur, hij moest het buitenhouden tot ze hem toestemming gaf. maar het was zo.. zoo.. verleidelijk.. zijn neus schiet de lucht weer in en hij fleemt breeduit, zijn ogen gesloten. zou hij zichzelf nog wel in kunnen houden als Omniel van gedachten zou veranderen?

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Ze sloot haar ogen en hoorde Xariv rond haar heel dartelen. Een woord kon ze niet meer uitbrengen en dus hinnikte ze eens kort als toestemming en dacht aan leuke momenten om haar verleden uit haar hoofd te zetten, of toch op dit toch wel bangelijke moment.

Nog steeds trilde ze lichtjes en haar ogen waren nog steeds gesloten. Ze hijgde een beetje en kon het maar niet uit haar hoofd zetten dat er elk moment een hengst op haar rug zou zitten.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

een moment van helderheid, de geur was weg uit zijn neus toen hij die tussen het gras op de grond liet steken. waar was hij mee bezig? de geur maakte hem gek. zijn ogen waren onbetrouwbaar, zijn oren deden niet wat ze hoorden te doen en het enige wat hij zag was de merrie voor hem. hij brieste zacht, verorberde het gras wat tussen zijn kiezen lag, en keek weer op.

Helderheid weg. de geur verdoezelde hem zodra hij omhoog kwam, vulde zijn neusgaten en verleidde hem. Omniel hinnikte naar hem. het was een uitnodiging. fantastisch, zij wilde hem ook.. hij draaide om haar heen, zijn nek gekruld en de spieren onder zijn huid duidelijk zichtbaar. hij was een prachtige hengst, een perfect vaderdier, dat liet hij haar merken door deze show-off. bij haar staart aangekomen bijt hij erin, en steigert dan..

Helderheid. zijn neus was boven in de lucht, fris, zonder de zoete geur van Omniel. meteen wankelt hij achteruit en kan nog net terug op alle 4 zijn hoeven landen. waar was hij in godsnaam mee bezig? enkele passen achteruit en hij bekeek haar zo. meteen bereikte de geur zijn neus weer en verdween het laatste restje helderheid. het maakte hem gek, hij wilde haar. nu!

hij kwam dichterbij gedraafd, en zo, vanuit het niets, steigerde hij weer, dreigend, meppend met zijn voorbenen, hing hij boven haar rug..

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Omniel trok haar achterwerk naar beneden en trok haar staart tussen haar benen, haar ogen gaan wijd open en ze staart angstig voor haar uit. Omniel, je wilt dit misschien niet, maar je wilt een veulen en dat is wat telt, dit moet je van je af zetten en vergeten. Ze trilde en een traan rolde over haar wang, niet ven verdriet, maar van pure angst en kwelling. Verder wachtte ze af wat Xariv nu nog zou doen. Ze was hem gewoon als een rustig en lieve hengst, niet als.. Dit... Wat had de natuur die in Omniel leefde met hem gedaan. Dit maakt haar misschien nog angstiger.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Terwijl hij steigerde stroomde de frisse lucht zijn neusgaten binnen, zijn hersenen ophelderend. hij keek naar beneden, en zag nog net de traan van Omniels wang rollen. hij kwam met een klap terug op de grond en beet op zijn tanden om niet gek te worden van de geur, zijn spieren gespannen en een laag zweet op zijn borst terwijl hij houterig naar haar toe stapte, zijn lichaam protesterend omdat het bij haar achterhand wil blijven.

hij duwde zacht, teder, zijn neus tegen de hare, zijn ogen vragend maar vriendelijk. hij moest het volhouden en niet gek worden, niet toegeven aan zijn instinct en gevoelens, voor haar. hij moest weten of zij het wel echt wilde. de traan bewees hem dat ze nog altijd twijfelde, vol angst zat..
*flutje. -_-

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Omniel keek raar op als ze zijn hoeven weer op de grond hoorde vallen. Wanneer hij naast haar gaat staan hinnikt ze nog eens stilletjes als teken dat het allemaal wel goed is. Ze kon geen woorden uitbrengen, nog steeds niet, maar als zowel ik als Xariv zich nu bedacht of al Xariv het nu plots niet wou door mij, zou het er nooit van komen en zou ik me bedenken en hem eventueel schoppen en bijten, uit angst. Momenteel was ze er nog sterk genoeg voor en er nog toe in staat het toe laten. "DOE HET !!! NU !!!" Riep ze. Haar hoofd begon te bonzen en mijn oren draaide nerveus. Nu rook ik de geur zelfs goed, mijn hoofd draait voor een korte seconde naar achter, maar richt zich dan weer strak naar voor.

** Also flutje xD

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Haar hinnik laat hem opnieuw zijn spieren opspannen, het schuim op zijn borst nog witter dan zijn vacht. hij stem, gillend, hem aansporend. hij danst om haar heen, steigert en landt op haar rug, zijn oren in zijn nek en zijn neus tussen haar manen, briesend. liefdevol. genietend van het warme lichaam onder zich, de prachtige merrie waar hij zo van hield. snel, voordat ze van gedachten kan veranderen en hem er eventueel af kan werken doet hij wat hij moet doen (xD) en laat zich weer van haar afglijden.

Vanalles schoot door zijn hoofd, zijn hersenen maakten overuren. dit was zijn eerste keer, zou zijn eerste veulen worden. wat zou het worden? een lieve merrie, of een stoere hengst? een glimlach verspreidde zich over zijn lippen. Uitgeput, zijn oren half opzij en zijn spieren weer ontspannen, stapt hij langs haar lichaam naar haar hoofd, zijn ogen gesloten duwt hij zacht zijn neus tegen de hare.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Ik wou bijna van gedachten veranderen en sloeg met mijn achterhand naar achter, maar voor ik verder nog iets kon doen om Xariv eraf te werken, wist ik dat ik te laat was. Het lichaam van de hengst voelt zwaar op mijn rug terwijl mijn vier benen staan te trillen. Xariv gleed van me af en kwam naast me staan. Mijn hele lichaam trilde en ik wist niet waar ik eerst moest kijken. Ik draaide mijn hoofd weg van hem, uit schaamte en schrik voor weer een flashback. Mijn lichaam beweegt zich langzaam naar buiten, haar hart nog steeds dichtgeknepen van de schrik, net als haat stembanden. Op dit moment kon ik geen woord uitbrengen en honger had ik al helemaal niet. Verschillende lente geuren dringen mijn neus binnen: bloemen en andere geuren, maar op dit moment rook ik de hengstigheid niet meer. Was dit gewoon tijdelijk, of was ik wel degelijk drachtig.

Het gedacht dat er binnenkort een klein mooi veulentjes naast me liep deed me opfleuren en een glimlach sierde mijn lippen.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Voorzichtig opent hij zijn ogen, en merkt dat ze, terwijl zijn gedachten nog aan het voort razen waren, al weggestapt was. ze had zijn aanraking niet beantwoord en was naar buiten gegaan.. hij keek bedenkelijk. was ze kwaad op hem? hij trippelde achter haar aan, zijn slanke lichaam moeiteloos stappend tot hij naast haar stond.

Een glimlach sierde het prachtige donkere hoofd naast hem. ze was niet boos? hij glimlachte voorzichtig, duwde zijn neus even tegen haar wang en fluisterde zacht, charmant en verliefd. 'Ik hou van je, prachtige Omniel.' Nooit, maar dan ook Nooit zou hij zonder deze merrie kunnen. ze was alles wat hij had. ze was datgene waar hij naar terugkeerde na een moeilijke taak tijdens de blauwe maan, ze was zijn steun en toeverlaat. zijn soulmate. en dat terwijl ze elkaar zolang kwijt geweest waren..

Hij merkte dat zijn gedachten weer rustig waren, niet meer geplaagd werden door de zoete geuren van Omniel. hij grijnsde breed en hief zijn neus de lucht in, zijn stem ver dragend door de krachtige hinnik die opwelde vanuit hem. hij draaide zich om, grijnsde naar haar. 'Mijn merrie is drachtig, en dat mag íéderéén weten!' oh hoe trots was hij..

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Ik moest lachen bij zijn doen en liet dat ook zien. Mijn ogen vulden zich met tranen van blijdschap. De nacht viel en ik draaide me terug richting de klif om me daar neer te leggen en mijn ogen te sluiten. Gedachten van de dag schieten door mijn hoofd en doen me in mijn slaap opnieuw glimlachen, de dekking sloeg ik gewoon over.

Wanneer ik wakker word, kan ik mijn neus niet geloven. Rook ik dat nou goed. "Dit kan niet waar zijn!" Haar stem trilde lichtjes. Een traan rolt over haar wang van verdriet en ongeloof.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

De witte hengst was haar gevolgd, rustig stappend, uitgeput. hij had zich naast haar laten zakken en was al snel in een diepe slaap gevallen, voor één keer niet geplaagd door dromen over kuddepaarden die geteisterd werden door schimmen. integendeel. hij droomde over Omniel en hun veulen, dartelend over de prachtige stranden van Orlais. alles was perfect en hun veulen was braaf, lief en knap. ze keek hem aan, glimlachte. Pappa, DIT KAN NIET WAAR ZIJN. hij schrok wakker, zijn hoofd met een schok in de lucht.

Het was Omniel geweest die had geschreeuwd, niet het veulen in zijn droom. zijn hart ging te keer als een razende terwijl hij Omniel aankeek, waar een traan over haar wang gleed. hij schudde zijn hoofd onbegrijpelijk. 'Wat is er..?' had ze een nare droom gehad.. plots rook hij het. meteen schoten zijn ogen door de grot en alles wat hij er buiten kon zien. geen paard in de buurt.. het kon niet anders of het was Omniel die hij rook. maar dat kon niet? hij had haar gister gedekt.. ? hij stond op, zijn ogen samengeknepen. 'Omniel.. hoe kan dit?' zijn stem was niet charmant en laag maar pieperig en hoog, hij probeerde zijn emoties in te houden. niet te laten zien hoe teleurgesteld was, en tegelijkertijd moest hij zijn instinct vertellen dat hij niet zomaar bovenop haar kon springen.

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Ze trilde zachtjes en stond op. haar hoofd hing naar beneden en ze dacht diep nu hoe dit zou kunnen. Wanneer ze ongeveer wist wat het zou kunnen zijn keek ze beschaamd weg. "Dit zou een hele hoop kunnen verklaren..." Ze onderbrak haar zin om een kleine traan door te laten. "... Misschien ben ik onvruchtbaar, daarom dat ik geen veulen heb rondlopen van één van die smeerlappen." Haat stem klonk kwaad treurig op hetzelfde moment. Van woede op zichzelf sloeg ze haar achterhoeven hard tegen de muur aan. Vervolgens richtte ze haar blik weer op Xariv, haar blik was smekend.

** Stop hier, ga wachten op Xariv's reactie.
*** Sorry, maar heb het moeilijk de laatste tijd, volgende word langer, BELOOFD

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

haar stem bereikte zijn slap neerhangende oren. niets van zijn normale trotse houding, de glanzende vacht en twinkelende ogen, de brede grijns op zijn witte snuit, niks was er van over. hij was boos, verdrietig, afgewezen, voelde zich een nietsnut.. haar woorden laten hem zijn hoofd nadenkend schudden.

'nee..' zegt hij aarzelend. 'Je was toen getraumatiseerd, je leven was kapot.. je lichaam kon het niet aan om én jou overeind te houden, én een veulen te laten groeien..' hij knikte, zijn oren weer overeind springend. dat moest het zijn, dat was de uitleg.. hij krabbelde overeind en glimlachte week naar haar.

Haar woede uitbarsting negeerde hij. hij was zelf net zo teleurgesteld en kwaad, maar hij wilde het niet erger maken door zelf ook door het lint te gaan. het enige wat hij nu kon doen was er voor haar zijn, zoals hij altijd zou doen. en, hopen dat ze hem nog een keer zou toelaten op haar rug.. hij duwde zacht zijn neus tegen haar wang, zijn ogen gesloten. 'Het komt allemaal echt wel goed.'

Voor nog geen goud zou hij haar in de steek laten. ook niet als ze inderdaad geen veulens kon krijgen. wat interesseerde hem dat nou? hij was gelukkig met haar, en oke, een veulen zou fantastisch zijn, maar zij was alles wat hij nodig had.

*aaaaahww. T.T'

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Haar oren draaide zich naar Xariv en knikte dat ze hem begreep. Misschien overdreef Omniel door haar woedeuitbarsting, maar nu moest ze wel weer met een hengst op haar rug zitten. Ondanks haar verleden was ze vastberaden het nogmaaals te proberen en ze zouden het blijven proberen tot ze een veulen droeg of tot dat ze het echt niet meer aankon.

Zelfs zonder veulen was Omniel er van overtuigd dat zij en Xariv voor altijd samen zoden zijn, tot de dood hun uit elkaar trok. Een veulen zou prachtig zijn, maar zoniet, dan is het zo. Dat zou haar grote liefde voor Xariv nit verandere, dat ziu hun band alleen maar versterken. "tuurlijk komt alles goed als jij erbij bent, maar hoe moeilijk het ook voor me is, we mogen niet opgeven." Haar stem klonk vastberaden en ze wist zker dat ze niet zou opgeven.

Zijn aanrakingen deden haar goed en lieten haar weer glimlachen. Een korte hinnik verliet haar keel, terwijl ze haar een beetje van hem wegdraaide zodat haar achterwek lichtjes naar hem stond gedraaid. Weer hinnikte ze kort en instemmend.

** sorry voor eventuele spellingsfoten, getyp op iPod

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

dit was precies waarom hij zou gek op haar was. ookal had ze enorm veel meegemaakt, was haar lichaam kapot geweest en haar geest gebroken geweest, ze gaf niet op. hij glimlachte liefjes naar haar. toen ze zich omdraaide wist hij zich even geen raad, hij had zijn instinct nu al zo onder controle dat hij er heel de tijd rustig bij had gestaan, eigenlijk de geur gewoon vergeten was. toch aarzelde hij niet. hij wilde dat het zo snel mogelijk voorbij was voor haar. hij zette zich af, landde op haar, deed wat hij moest doen en gleed weer van haar af, hopend dat het genoeg was dit keer. hij haatte het om zijn liefde zo veel pijn te zien lijden, ook al was het niet fysiek maar geestelijk.

*no inspi. Dx

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Toen Xariv op haar rug sprong zette ze haar benen wat wijder uiteen om zijn gespierde lichaam te kunnen dragen. Ze wou niks liever dan van haar afschoppen en wegvluchten, maar dit was voor een doel, een veulentje en ze stond van schrik vastgenageld aan de grond. Ze durfde amper ademen en deze keer vond ze het veel erger dan de vorige keer. nog net kon ze zich ervan weerhouden om daar op haar rug geen andere hengst voor te stellen. Ze draaide haar hoofd opzij en het scheelde niet veel of ze beet in Xariv's been.

Een opgeluchte zucht verliet haar longen toen ze voelde dat de hengst van haar rug af was. Ze zette haar neus wijd open en rook dat de geur wegstierf. Met een vlotte draai stond ze met haar neus voor die van Xariv en duwde haar gitzwarte neus tegen die van hem. Daarna stak ze haar hoofd onder haar manen.

Zover Omniel er van kon afleiden, was ze drachtig en kon ze eindelijk met Xariv een gelukkig gezinnetje stichten, ze waren al gelukkig, maar dit zou het compleet maken. "Het is ons gelukt, lieverd." Ze kon maar niet stoppen met glimlachen.

**Profile**

» Sunray's dreaming of dark shades
» THE PUREST HEARTS
» Just the beating of hearts, like two drums in the grey
» Omniel • New in Minanter
» GEZOCHT: Vader Omniel

hearts keep dreaming - Omniel

hearts keep dreaming - Omniel

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen