Blind to what is right - AVANTI

**Profile** Number of posts : 1162

Kratos
Maybe it was only a childish infatuation
or maybe it was a brief moment of insanity.

Het was Kratos ter oren gekomen dat hij in aanzien was gestegen door zijn acties van de afgelopen blauwe maan. Hij had niet veel kunnen aanrichten: ze waren net zo snel weer verdwenen als ze waren gekomen, maar hij had geprobeerd en dat had hem enigszins tevreden gesteld. Illicite had hij een lelijke wond bezorgd, dat was al iets moois op zich. Het was alom bekend: Kratos had al een ego van zichzelf. Dit niet tegenover de andere schimmen, maar tegenover de andere gewone kuddeleden. En dat was niets nieuws: Kratos verachte 'dat soort' al sinds hij zelf nog in een kudde zat.

Hoe dan ook, zijn ego was nu enkel gevoed. Hij was niet alleen beter dan de kuddepaarden, hij was ook nog eens een góede schim. En dat maakte hem zelfvoldaan: hij was ergens goed in en hij werd beloond. En wat nog het fijnste van alles was, hij vond het fijn om een van de schimmen te zijn.

Kratos had al een tijdje in zijn hoofd om een praatje te gaan maken met Avanti, hoofdzakelijk gewoon om hem te bedanken. Het hoefde geen uitgebreid gesprek te zijn, enkel een zinnetje dat de fries het waardeerde. Hij was niet opgestaan met het idee om hem te ontmoeten maar toen ze elkaar kruisten en Kratos kort richting Avanti knikte, keerde hij zich na enkele meters om, om terug naar hem toe te lopen. Goeiemiddag Avanti, greens Kratos breed, zijn stem nog altijd even hees als in de barre winter.

Er waren zeldzame dagen waarin je amper met de schimmenleider kon praten. Dagen dat hij je afsnauwde en wonden bezorgde die je liever niet had. Het waren zeldzame dagen ... anders dan zijn normale nijdigheid was het vandaag een stukje erger. Hij had niet een blauwe maan gehad en normaal gezien van de schimmenleider tevreden want wat was er nu niet beter dan enkele doden en wat lelijke wonden. Wat was er nu niet beter dan de macht van zoveel schimmen tegen de zieligheid van een kudde. Daar lag het probleem hem nu net ... zijn schimmen.

Hij snoof verbitterd en wandelde met stugge agressieve passen verder het bos in. De gedachten schoten heen en weer tussen nu en drie dagen geleden toen er nog een blauwe maan was. En wat was er gebeurd in de kudde ... helemaal niets. Er waren geen doden gevallen, hoogstens wat gewonden. Er was niemand ontvoerd en de opdrachten die er waren werden niet eens vervuld. Dus kon Avanti's humeur nog beter dan dit ... hoogstwaarschijnlijk niet, je kon hem niet oppeppen of tenzij je met een restje dood kwam aanslepen. Zijn paarse ogen gleden door het bos, Kratos passeerde hem maar Avanti had amper de intresse, eigenlijk wou hij helemaal niet praten. Tog was Kratos degene die het niet verdiende want hij had daadwerkelijk iets gedaan. Toen hij zich omdraaide en naast Avanti kwam lopen gleden zijn oren nog wat dieper in zijn hals. 'Wat wil je?' Vroeg hij botweg. Al dat vrolijke was teveel voor de schimmenleider ...

**Profile** Number of posts : 1162

Kratos
Maybe it was only a childish infatuation
or maybe it was a brief moment of insanity.

De donderwolk die boven Avantis hoofd hing was verwacht en Kratos negeerde het volkomen. Nog nooit had hij eerder met de schimmenleider gesproken, maar de verhalen waren duidelijk geweest: bot, doods. De friese hengst had zich dus wat kunnen voorbereiden, moesten de twee ooit ontmoeten was dat iets waar hij niet van moest schrikken. Zelf was Kratos niet echt bot. Hij had enkel een haat gevormd voor alles wat leefde zonder dat 'alles wat leefde' hem wat had gedaan. Daarom had hij er een soort vrede mee genomen. Vrede met zijn alles-haat, waardoor hij toch net weer wat 'normaler' kon zijn dan de door en door slechte schimmen. Wat niet wegnam dat hij hunkerde naar de duistere praktijkjes die deze elite met zich meebracht natuurlijk. En hij had hét grote voordeel: hij werd niet verliefd. Hij kon het gewoon niet, al deed hij zijn best. Hij had lichamelijke lusten zoals ieder ander maar hij had het nooit voor elkaar gekregen om lief te hebben, al was het maar een beetje. Dat gaf hem een grote voorsprong: Kratos wist van de praktijken van bijvoorbeeld Zircon en Darlica. Hij had Roque ermee willen treiteren - daar was hij nu eenmaal het beste in - maar de blauwe maan was te snel verdwenen en Kratos' krachten waren afgenomen. Om lelijke letsels te vermijden droop hij af, maar bij de volgende blauwe maan zou hij zijn conversatie af maken. Oh, hoe hij er naar uit keek om Roque emotioneel in een dal te sleuren, er waren geen woorden voor.

Hoe dan ook, Avanti bleek een 'op je teentjes getrapt worden'-factor van duizend te hebben vandaag dus nam de friese hengst automatisch een rustigere, minder opgewekte houding aan. Lichaamstaal was iets dat hij perfect onder controle had, zelfs in zijn meest agressieve buien kon hij zich zodanig opstellen dat hij de kalmte zelf leek te zijn om het dan allemaal in één klap eruit te laten komen. Ik wil je bedanken. Het klonk sentimenteler dan hij het bedoelde, maar 'dankje' klonk altijd sentimenteel. Welke toonhoogte je ook aan het woord gaf. Enkel sarcasme kon de betekenis ontwaren, maar Kratos was oprecht dankbaar. En trots, dat vooral.

De afgelopen blauwe maan was rustig, vervolgde hij zijn woorden. Ik heb geprobeerd, maar ik moet nog leren. Al heb ik plannen voor de volgende blauwe maan. Hij schraapte zijn keel, natuurlijk was hij wat nerveus. Zoals eerder gezegd: de hengst was niet door en door slecht en om met iemand te maken te hebben die dat wél is, dat is even wennen.

Een korte stilte viel waarna Kratos verder ging. En ik zou het graag met u over iemand hebben. Een merrie, een merrie die schim wil worden. Kratos was een meester in het camoufleren van zijn ware emoties, de afkeer die op zijn tong brandde was dan ook niet hoorbaar.

**Profile** Number of posts : 1162

*Ik heb het laatste stukje er nog bij getypt net (: Mocht je er overheen lezen als je het al had gelezen maar nog niet had geantwoord.

De woorden van Kratos doen hem kort sissen voor het over gaat in een borrelende haatzuchtige lach. 'Bedanken.' Hij knapte zijn tanden op elkaar en snoof minachtig. De hele wereld zou hem moeten bedanken, ieder paard zou hem moeten bedankten voor de laatste ademteug hij ze gaf voor ze stierven. Dacht Kratos even in rang te kunnen stijgen en wou hij zijn leider meteen bedanken. Bij hem ging het niet om bedankjes en zieligheid van aanbidden en dergelijke. In zijn kudde ging het maar om één ding en dat was werken. Deed je je werk goed dan werd je beloond, zoniet dan faal je in alle mogelijke verdere beslissingen van je leven.

De woorden erna, over verdere plannen deden Avanti kort humeurig opzij kijken. 'Ga verder!' Commandeerde hij brutaal. Het was wel echt zijn dagje niet, jammer genoeg was Kratos daar de dupe van maar voor zover het baten kon schoot hij er nog redelijk goed mee om. Negeren was de boodschap, hem gewoon volledig negeren en dan zou het vanzelf wel op rolletjes lopen. De afgelopen blauwe maan was inderdaad veel te rustig naar zijn zin, zo zag hij het echt niet graag. En Kratos ging nog een stapje verder. Avanti's oor draaide opzij en zijn paarse ogen volgden bijna gelijk. 'Wie?' Vroeg hij meteen geintresseerd, als het om nieuwe rekruten ging dan was Avanti er altijd als de eerste bij.

°Zo ontzettend sorry voor die belachelijk late postje! =(

**Profile** Number of posts : 1162

Een zachte grom leek op te borrelen vanuit kratos keel maar het lukte hem om die te onderdrukken. Avanti mocht zich gelukkig prijzen dat kratos respect voor hem had en het niet enkel deed om onsterfelijk te zijn of om te kunnen moorden zonder echte gevolgen. Hij deed het omdat hij het aangenaam vond om hier te zijn. Wanneer avanti hem gebood om verder te gaan, doet hij dat. 'mijn plannen gaan gepaard met iets wat je niet zo prettig gaat vinden, Avanti. Roque, die je wel bekend is, is de zoon van Darlica. Nu schijnt onze lieve leider zijn moeder een wel erg gewaagd 'iets' te hebben met een van jouw leden. Goede zircon schijnt niet zo goed te zijn.' Kratos brede grijns van vermaak kon niet van zijn gezicht geveegd worden.

'Daarnaast zijn er nog een paar kuddeleden die ik gewoon even wil gaan lastig vallen, maar Roque en Darlica, daar wil ik me maar al te graag in verdiepen.' Alsof dat nog niet genoeg was, raakte avanti geintereseerd in de bijna nieuwe rekruut, tot kratos grote ongenoegen. 'Ik weet haar naam niet. Ik weet alleen dat ze geen respect heeft voor schimmen en dat ze geootheidswaanzin heeft. Ik weet dat u niet te verslaan bent, maar ik ben bang dat ze onrust gaat stoken hier.'

(ik denk dat het zircon was maar omdat ik niet kan gaan kijken zo(zit op ipad) kan ik me vergissen)

Avanti is stil ... hij is altijd stil maar dit is zo'n onheilspellende stilte waarin zijn plannetjes en bedenkingen een vaste vorm krijgen. De woorden die die Kratos zo vol overtuiging en zelfvertrouwen zegt zijn slechts maar informatie tot alles wat zich in zijn ziel afspeelde. De twee namen Roque en Darlica doen een belletje bij hem rinkelen, Zircon had het over de merrie gehad, hij zei dat hij op haar ging inspelen om haar nadien nog dieper te kwetsen dan enige ander paard kon doen. Het was niet zijn manier van werken, Avanti ging meteen voor de directe dodelijke manier anders dan Zircon die het beschouwde als een jacht. De leider had amper nood aan een conversatie alhoewel ... hij dacht aan Aerin en meteen gleden al zijn gezichtsuitdrukkingen tot een doodse blik. Ze fasineerde hem en ongetwijfeld omgekeerd ook. Het was niet in hem opgekomen om haar te vermoorden, misschien enkel te gebruiken voor hogere doelen. 'Je bedoeld dat Zircon en Darlica een verhouding hebben?' Vroeg Avanti ernstig. Zijn oren gleden meteen weer plat, zijn humeur een tikkeltje erger al moest hij Kratos ten zeerste bedankten want zijn paarse ogen hadden dit niet geregistreerd. 'Ik weet dat Zircon hogere doelen heeft met Darlica maar dit gaat iets verder dan hogere doelen. Ik kan me moeilijk voor de geest halen dat Zircon het ook echt zo menen ...' Zijn stem dreef weg en hij schudde kort zijn hoofd. 'Je maakt mijn dag er niet beter op Kratos maar desalniettemin stel je me weer niet telleur.' Fluisterde hij met een duistere glimlach.

Toen hij begon te vertellen over die ene merrie fronste hij kort. ZIjn paarse ogen boorden zich in Kratos ziel waar hij op zoek ging naar niets meer dan de steenharde waarheid. 'Als ze geen respect heeft voor ons waarom zou ik haar dan als schim willen?' Mompelde hij toonloos. Hij snoof minachtig, plots had deze merrie de top drie van zijn verlanglijst gehaald. 'Geef me een naam of toon haar mij. Ik wil informatie, ik wil haar ziel zien branden het moment dat ik haar lichaam in twee splijt. Of jij in dit geval, ik denk dat je capebel genoeg bent om dit af te handelen. Weliswaar na men oordeel.' Hij greens vals, dit was Kratos zijn missie, niet de zijne, nog niet althans ...

**Profile** Number of posts : 1162

Kratos
Maybe it was only a childish infatuation or maybe it was a brief moment of insanity.

De grom die Kratos eerder had kunnen onderdrukken zwelde nu lichtjes op, al was het enkel te horen voor diegene die er echt oor naar hadden. Het eerste wat in hem opkwam was om zijn theorie te verdedigen, maar wanneer Avanti duidelijk maakte dat hij hem geloofde, slikte hij zijn woorden in en knikte ter bevestiging. Hier was Kratos goed in: luisteren, kijken, dingen zien die anderen over het hoofd zagen. Hij was niet meer dan een fluistering in de wind, een ongeziene aanwezigheid. Het was in zijn voordeel dat weinig paarden hem kenden en dat weinigen over hem spraken, geen hond hier die wist wat hij in zich had, wie hij werkelijk was.

Ik gok dat ze macht wilt, gaat Kratos verder over de merrie. Hij moest moeite doen, maar ver in zijn geheugen ging een belletje rinkelen. Aphrodite is haar naam. Ze lachte om alles wat we voorstelden. Als het blauwe maan was geweest had ik haar zonder twijfel de mond gesnoerd. Kratos had bij haar even zijn temperament verloren, maar had haar naderhand gewoon letterlijk in haar gezicht gespuwd en gezegd dat ze hem kon verwachten wanneer de maan blauw kleurde. Wanneer Avanti zei dat Kratos het wellicht zelf mocht afhandelen, begonnen zijn ogen te blinken van enthousiasme. Niets zou hem meer voldoening geven dan de merrie die hem in zijn gezicht uitlachte en hem probeerde te kleineren een kopje kleiner te maken.

Avanti aanhoorde de grol en de enige reactie die hij gaf was het korte platleggen van zijn oren, voor hoever ze nog platter konden dan ze al lagen. Hij koos zijn schimmen niet om hun macht en uitstraling, hij koos ze om hun capaciteiten. je had de gewone moordenaars als Achilles, Torak en Vanth maar dan had je ook de zekere jagers als Zircon, die zo hard genoten van hun jacht dat het een obsesie leek te worden. Aleera was er dan meer voor haar charme en uitstraling, er was geen hengst die niet achter haar aan zou trippelen, die niet betoverd zou worden door haar schoonheid. Kratos ... Avanti blikte kort opzij naar de zwarte hengst. Hij was het type dat aan de zijlijn stond en alles gaande sloeg, hij haalde meer informatie uit zijn discretie dan iedere andere schim. Avanti en Ayana waren de meest ervaren moordenaars van de kudde, de sluipmoordenaars met de hoogste repuratie.

Avant blikte zijn paarse ogen kort opzij en knikte bij de woorden van de hengst. 'Aphrodite.' Herhaalde hij de naam met afschuw en afkeur. Hij snoof verbitterd en sloeg het entousiasme gaande in Kratos zijn ogen. Precies was hij wou, een gedreven schim, een schim die lust had naar al wat leefde aan de mooie kant van BMH. 'Goed dan, maak haar maar gewoon af. Dat is dan nog een zieligheid minder op deze toch wel zielige aardbol.' Meldde Avanti met een valse glimlach. Zijn ogen gleden door het donkere bos voor hij terug naar Kratos keek. 'Ik reken wel met Zircon af.' Mompelde hij met een nijdige ondertoon. Hij vond het vervelend als schimmen faalden in de simpelste dingen die hij opdroeg, zo was het Alvaro ook overkomen ... of Rixan ... of Ayana die ene keer...

**Profile** Number of posts : 1162

Kratos
Maybe it was only a childish infatuation or maybe it was a brief moment of insanity.

De goedkeuring dat de fries Aphrodite gewoon mocht vermoorden gaf hem voldoening. De volgende blauwe maan zou op zijn minst een leuke ervaring worden. Maar buiten dat, viel ook een andere gebeurtenis binnen in de gedachten van Kratos. Ik heb nog iets opgevangen, ging hij ongestoord verder met zijn storm van informatie. De alom bekende Axis en de merrie Zehlia smeden plannetjes om Amosis te helpen. Ik heb de vorige blauwe maan al een aanvaring gehad met Zehlia die zich... Hij pauzeerde even, zoekend naar het juiste woord Nogal lichamelijk aangetrokken voelde tot me. Kratos kon niet ontkennen dat hij lichamelijk ook naar haar had gehunkerd, heel even, vlak voordat hij zijn tanden in haar zette. Ik vrees dat die twee voor een hoop onheil gaan zorgen.

*Sorry voor het korte berichtje, moet er plots vandoor (:

Er kwam nog meer ... deze hengst had hem veel te bieden en het maakte zijn humeur er wat beter op. Hoewel Avanti zelf ook enorm de kudde in de gaten hield kon hij niet op vier verschillende plaatsten tergelijk zijn, daarom waren er de andere schimmen. Maar de meeste vonden het klaarblijkelijk genoeg om enkel bij blauwe maan te komen aanhuppelen. Er rustte een grotere verantwoordelijkheid op hun schouders dan dat ... en het hield Avanti niet tevreden als ze enkel maar op de blauwe maan nachten bij hun leider aansloten. Daarom had hij zijn eigen rangsysteem waarbij Ayana voor eeuwig en altijd zijn rechterhand zou zijn. Kratos en Achilles vervolgde haar nauwkeurig en ze waren ook de enige twee die grotere opdrachten toegewezen kregen.

Toen hij het volgende bericht te horen kreeg kraakten zijn tanden onder het hevige geknarst. 'Axis.' Spuugde hij de naam met zoveel haat en minachting aan. Als er één hengst was die Avanti nog nooit had kunnen neerhalen dan was het wel de halve shire. Hij mocht dan misschien nog familie zijn ... de daden spraken voor zich. 'En ik dacht dat hij eindelijk gestopt was met vechten.' Siste hij nijdig. Er was ook maar één hengst die Avanti zo nijdig en kwaad kon krijgen ... Axis. De goedgelovige Axis met zijn woorden vol liefde en wijsheid. Hij bedoelde het altijd goed maar hij zat Avanti enorm dwars. Het was de schimmenleider enkele keren gelukt om Axis mentaal de grond in te boren maar blijkbaar had hij een anker om voor te blijven recht staan. 'Ik zorg ervoor dat iemand anders Zehlia te grazen neemt. Maar voor hem ...' Zijn stem dreef weg en zijn oren draaide humeurig heen en weer. 'Mentaal krijg ik hem niet plat, fysiek gaat het ook niet langer, hoe in godsnaam maak ik hem duidelijk dat hij uit mijn zaken moet blijven?' Het was meer een vraag voor zichzelf dan voor Kratos maar het zou natuurlijk niet erg zijn voor een paar inspiratievolle ideetjes ...

**Profile** Number of posts : 1162

Kratos
Maybe it was only a childish infatuation or maybe it was a brief moment of insanity.

Avanti leek wel te ontploffen bij het horen van de naam Axis. Kratos nam het hem niet kwalijk, ook hij had het niet zo op de eeuwige goedheid van de leider. De normaal zo geniale Avanti had nu geen idee wat hij moest doen en wanneer hij aan Kratos vraagt wat hij met de situatie moet aanvangen, haalde deze zwakjes zijn schouders op. Ik kan helpen, opperde de Fries. Ik heb wel zin in een goed gevecht, of een goede marteling, hoe je het noemen wilt. Al had hij natuurlijk graag die Zehlia ontmoet. Het liefst vanal had hij nog even met haar willen spelen om haar vervolgens van de eerste de beste berg af te gooien. Hij mocht dan wel een schim zijn, ook hij had graag zijn portie lichamelijk contact en met al die verdomde hengstige merries was de lol er helemaal vanaf. Hij zou altijd met een misbaksel achterblijven waar hij nadien zorg voor moest dragen omdat Avanti hem dat hoe dan ook zou opdragen.

We kunnen er met twee of drie samen op af gaan, ik denk dat die machtige Axis dan niet meer zo machtig is. Na die zin gezegd te hebben, begonnen Kratos ledematen plots te tintelen. Natuurlijk, hij had de vorige blauwe maan hier en daar ook wel ergens zijn tanden in gezet, maar hij had niemand écht bont en blauw geslagen of half dood verder laten kruipen. Hij wou wel eens weten hoe machtig hij zichzelf zou voelen wanneer hij het wel kon.

Jennifer schreef:: Terwijl de gejaagde woede door zijn lichaam stroomde probeerde een zo helder mogelijk na te denken. Hij was Axis volledig uit het oog verloren omdat de hengst er tog maar op achteruit ging maar blijkbaar had iemand hem een enorme oppepper gegeven. Nochtans met Xenos en Hades terug had Avanti het niet verwacht dat hij zo mentaal sterk zou staan om Avanti weer te confronteren. De woorden van Kratos bereikten hem wel maar hij ging er niet op in. Wat zou een gevecht bereiken bij een hengst die zoveel zwaardere gevechten had gevochten. 'Ken je Axis zijn verhaal?' Vroeg Avanti plots. Er was veel meer achter de hengst dat zijn schimmen niet wisten, Axis was de grootste rivaal in de paarse ogen van de schimmenleider. 'Weet je waarom hij aan de andere kant staat en zo zelfzeker is van zijn stuk?' Hij keek opzij en snoof verbitterd.

Hij baande zijn lichaam tussen de bomen tot ze aan de bosrand aankwamen en daar bleef hij staan, starend naar de paarden die hun angst zo diep probeerde weg te steken. 'Waar een waarschuwing zou wel zo op zijn plaats zijn vind ik. Met jou, Achilles en Ayana. Als hij Amosis wil dan zal hij de prijs ervoor moeten betalen.' Mompelde Avanti met een tevreden glimlach. Hij zou niet ophouden na dat, ze zouden iets of iemand moeten vinden om Axis mee te kneden net als het bij Alvaro nodig was ... Alvaro. Avanti dacht terug aan zijn tweelingsbroer die nu hoogstwaarschijnlijk op de dorre velden van The outlands zou lopen. Ooit zou er een dag komen dat die nietsnut iets van waarde zou zijn, misschien nu in de situatie. Avanti schudde zachtjes zijn hoofd terwijl hij het idee uit zijn hersenen verbande. 'Het is moeilijk een zwakke schakel te vinden in iets dat zo sterk is als ons. Wat is jouw zwakke schakel Kratos?' Vroeg Avanti dan als bijzaak. Iedereen had een zwakke schakel, ook de almachtige Avanti.

**Profile** Number of posts : 1162

Triptune schreef:

Kratos
Maybe it was only a childish infatuation or maybe it was a brief moment of insanity.

De fries had geen idee waar Avanti naartoe wou. Hij kende Axis geschiedenis niet, dat is iets wat hem allerminst boeide, tot nu toe in ieder geval. De woorden van de schimmenleider wekten zijn nieuwsgierigheid Ik heb geen flauw idee, gaf Kratos hoofdschuddend toe. Alhoewel ik graag anderen afluister en dingen weet, ben ik geen gedachtenlezer. Jammer maar helaas. Eerst dacht Kratos dat zijn voorstel werd afgewezen, maar de 'waarschuwing' waar Avanti het over had liet hem instemmend knikken. Ik zou niets liever willen.

Een zwakke schakel. Kratos had geen idee wat dat bij hem was. Hij heeft er nooit achter gezocht en is er nooit mee geconfronteerd geweest. Die heb ik nog niet ontdekt, gaf hij dus eerlijk toe. En dat had ervoor gezorgd dat hij het zelfvertrouwen had dat hij nu bezat. Dat was op zich een goede zaak nu hij een moordenaar kon zijn. Aan de andere kant kon hij zwaar op zijn teentjes getrapt worden wanneer hij er uiteindelijk wel oog in oog mee stond.

'Gedachten lezen zou ons leven een stuk gemakkelijker maken.' Beaamde hij instemmend. Er kroop een valse glimlach op zijn lippen die algauw weer vervaagde als hij dacht aan Axis en alle zieligheid errond. 'Laat ik het je dan vertellen op een kort, bondig en afkeurende manier.' Hij zweeg even en keek opzij naar Kratos voor een witte wolk zijn neusgaten verliet. 'Het was nog voor mijn tijd als schim, eigenlijk zou mijn broer, die hier langer is dan mij, je er meer over kunnen vertellen.' Startte Avanti het korte levensverhaal van Axis. Want er werd immers gezegd dat je de achtergrond van je tegenstander moest kennen voor je hem daadwerkelijk in de haren viel. Daarom observeer je een prooi alvorens je hem aanvalt. 'Axis is een veulen van mijn broers eerste dochter. Proud liet Axis meteen achter bij geboorte waardoor hij viel onder de enige bescherming die hij kon krijgen ...' Hij zweeg en keek veelbelovend opzij. 'Alvaro.' Fluisterde hij. 'Nouja, Alvaro was dan schim, dezelfde status als jij nu hebt. De schimmenkudde nam Axis op, Alvaro leerde hem in drie jaar alles.' Hij zweeg en ver verliet een korte kreun van afkeur zijn lichaam. 'Axis is de perfecte moordenaar als hij niet zo zou vechten. Hij heeft les gekregen van Tyrano en Tyrano was de eerste schimmenleider, voor mij.' Hij zweeg en staarde voor zich uit. Zijn paarse ogen op oneindig. 'Drie jaar lang. Kun je je voorstellen dat Axis was al mij en iedere andere schim hier. Klaar om te doen wat jij en ik doen?' Hij keek opzij naar Kratos en schudde heftig zijn hoofd. 'Alvaro heeft hem op zijn derde leeftijd laten gaan, hem zelf zijn pad laten kiezen. De zieligaard had Axis niet mogen laten lopen. Hij werd leider van rang twee en ontmoette zijn grootste vijand ... ik.' Het was even stil terwijl Avanti naar datzelfde puntje keer in de verte. 'Axis verbande al dat slechte en klom altijd maar hoger in de rang tot hij rang vier vertegenwoordigde, ondertussen al wat jaren. Geloof me, ik heb alles gedaan om hem plat te krijgen. Op een dag daagde mijn broer hem uit op een stormachtige nacht en Axis vermoorde hem zonder twee maal denken. De moordenaar die we zoeken, eentje die meteen bijt zonder nadenken.' Knikte Avanti goedkeurend. 'Ik heb Alvaro teruggehaald. Nuja, ik kijk naar een exleider die ik met geen mogelijkheid weet te ondermijnen.' Mijmerde hij stilletjes.

Hij snoof en blikte opzij naar Kratos. 'Kort samengevat, Axis weet alles wat wij weten. Hij kent ons beter dan ieder ander paard en dat maakt hem een geduchte vijand. Hij is mentaal zo hard getraind dat het moeilijk is om spelletjes met hem te spelen. Suggesties zijn dus welkom.' Hij zweeg weer even en grinnikte dan donker. 'Hoe krijg je een paard plat dat een schimmenopleiding gekregen heeft en leiderscapaciteiten heeft. Doordenkertje, het houdt me s'nachts soms wakker.' Hij grinnikte geamuseerd, alsof dit alles een lachertje was. Toen Kratos melde dat hij zijn zwakte nog niet ontdekt had keek Avanti hem even fronsend aan. 'Iedereen heeft er, zelf ik, je komt er nu of ooit wel achter. Wees maar gerust en je zult er misschien van schrikken dat het zo iets doms of kwetsbaars is.' En hij wou er nog bij toevoegen: moet je mij niet vragen maar hij zweeg. Zelf praatte hij zelden over zijn zwak, al was het niet meteen eentje waar je Avanti helemaal mee plat kreeg ...

**Profile** Number of posts : 1162

Triptune schreef:

Kratos
Maybe it was only a childish infatuation or maybe it was a brief moment of insanity.

De woordenstroom van de hengst naast hem deed Kratos een beetje duizelen. Hij lijkt best wel een taaie ja, zoals jij het beschrijft. Hij snoof even afwezig, vanachter in zijn hoofd was hij al methoden aan het verzinnen om Axis toch maar op een of andere manier te kunnen kwetsen - mentaal als fysiek, maar veel kwam er nu ook niet in hem op. Hij mag dan wel een schimmenopleiding gehad hebben, hij is het niet. En ookal krijgen we hem niet helemaal klein, elk beetje is de moeite bij hem, lijkt me? Aan je stem te horen koester je wrok voor hem. Kratos pauzeerde even, misschien was het geen goed idee om zichzelf te vergelijken met Avanti, maar hij deed het toch. Als ik wrok koester voor iemand, put ik genoegen uit alles wat ik hem of haar kan aandoen. Of dat nu fataal is of niet.

Wanneer Avanti zo duidelijk is over het feit dat Kratos wel een mankementje móet hebben, lachte deze enkel even onozel. Misschien was er wel gewoon niets dat Kratos echt op zijn tenen kon trappen, misschien boeide het hem helemaal niet wat anderen deden of zeiden. Nooit had de hengst vriendschap gekend, laat staan liefde. Hij kende het gewoon niet en hij had er ook diepe afschuw voor. Het smoezelige gedrag van verliefde wezens liet hem zonder pardon walgen. Wat was er voor de rest dat je kon kwetsen? Zijn eigenwaarde? Die was prima, ongeacht wat anderen van hem vonden. Je kon zelfs zeggen dat Kratos een ego had, al was het maar een beetje. We zullen zien, zei hij dus enkel, maar het was duidelijk te horen dat hij er niet in geloofde. Als hij nu, op deze leeftijd, nog nooit gekwetst was geweest door iets wat iemand zei of deed, dan zou dat later vast ook niet meer komen.

Avanti mompelde enkel wat instemmend terwijl zijn hersenen op volle toeren draaiden. 'Ik ken zijn zwakke punt, hij is alleen opgevoed dus hij kan het niet verdragen dat veulens alleen groot gebracht worden, al wie dierbaar is is zijn zwak.' Hij keek kort even opzij. Ja, Avanti had al veel gedaan. Voor te beginnen was Avanti begonnen met de familie uit te moorden, zijn moeder, Alvaro's kinderen. Alles waar Axis bevriend mee was maakte hij af en het raakte Axis wel mentaal maar na een tijdje kwam hij er weer bovenop. Liefst van al wilde hij een blijvend letsel achterlaten. Misschien oogde Axis gewoon sterk maar leek het niet zo, naderende ontmoeting zou het duidelijk maken. 'Waar Axis heel veel van geleerd heeft is van de ene keer dat ik zijn ware geliefde verkrachte en er maanden later een veulen tevoorschijn kwam met diezelfde vervloekte glans in zijn ogen. Axis haatte het veulen, hij kwelde zichzelf voor zijn onoplettendheid. Dan heb ik hem op zijn zwakst geweten maar teruggetrokken maakte hij zichzelf uiteindelijk weer beter. Nu weet hij dat hij weinig vrienden moet maken wat het voor ons weer wat lastiger maakt maar ...' Hij zweeg en grinnikte geamuseerd. 'Daarom niet minder leuk.' Siste hij duister.

Terwijl de stilte even bleef hangen bleven ze hoogstwaarschijnlijk beide koortsachtig nadenken. 'Achja, we zien wel, hij kan ons niets doen, dat weet hij ..' Hij stopte zijn zin en bleef asburt staan. Zijn ogen strak veruit en een glimlach die steeds groter werd. 'Ze weten het niet.' Prevelde hij. Met een ruk keek hij opzij naar Kratos. 'De leiders weten niet dat ze onsterfelijk zijn. Ik heb ze daar nog nooit over horen kletsen, ze weten niet dat wij hen niet kunnen doden.' Ging hij verder. Weer kwam die valse grijns op zijn lippen. 'Dus Axis weet niet dat hij niet kan sterven.' Bevestigde hij al zijn voorafgaande woorden. 'Dit word leuk.' Hij grinnikte weer donker en stapte verder ...

**Profile**

» Blind to what is right
» In dreams he came to me | Avanti |
» AVANTI - dogs of war
» Somewere only we know ~ Avanti
» I want my revenge. [AVANTI]

Blind to what is right - AVANTI

Blind to what is right - AVANTI

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen