ForeverUnknown
Profile
Number of posts : 3918
Status : Active
Contact
|  Onderwerp: Give my gun away when it's loaded do 1 nov 2012 - 12:10 | |
| 'Some stories should be left unspoken..'
BETHA RANK THREE
QZARINA
Met trage passen draafde ik rustig door het prachtige bloemenveld van Anderfels. Het weer mocht nog zo kil zijn, de eeuwige bloemen bleven sterk in deze omstandigheden. Dit was een reden voor mijn moeder geweest om mij de bijnaam 'bloem' te geven. 'Zo sterk als de kleine lentebloemen die zich langzaam voorbereiden op de strenge winter.' De woorden van mijn moeder schoten me ineens weer te binnen en lieten een glimlach om mijn lippen krullen. Echter verdween mijn lach toen mijn gedachten verderdwaalden naar mijn kleine zusje. Hoe die verscheurd werd door haar handicap en de wolven. Vanaf dat moment heb ik mezelf gezworen om niet meer hetzelfde mee te maken. Dat was de voornaamste reden dat ik Hayyel onder mijn hoede had genomen. Ik zag de hoop in haar ogen terug toen ze een klein beetje van m'n aanraking voelde. Naar mijn gevoel zou ze overleven, liefde vinden en prachtige veulens opvoeden.
Steeds verder begon ik aftedwalen door het bloemenveld, me niet bewust van de dingen rondom me, de spelende jaarlingen, de families die dicht bij elkaar zaten. En wat had ik? Niemand, dit is steeds mijn eigen fout geweest. Nog nooit had ik iemand dichter laten komen dan m'n moeder, zus of Shylar. Niemand had het dan ook al geprobeert. Ik was het soort paard dat liever op zichzelf leefde, maar toch hunkerde naar wat warmte van vrienden. Met liefde kon ik wachten, één keer had ik m'n hart uitgeleend en dat was verkeerd uitgepakt. Ik zou mijn hart niet weer laten verpletteren door een hengst die het maar een spelletje vind, nooit meer.
De frisse herfstwind beroerde mijn witte manen en liet mijn gedachten langzaam wegvloeien. Maar voor ze helemaal weg waren botste ik tegen een gestalte aan. Even versuft en geschrokken keek ik naar beneden om daarna met mijn helderblauwe ogen het paard voor me aan te kijken. De bruine hengst kwam me bekend voor en leek even verbaasd als ik was. Snel schudde ik m'n hoofd. 'Sorry..' sprak ik stil, nogsteeds niet doorhebbende wie voor me stond. Mijn gedachten zaten nogsteeds overhoop waardoor ik niet helder meer kon nadenken..
[MORAX ONLY]
|
|
|
HappyBoy_SilverJet
Profile
Number of posts : 3079
Status : Active
Contact
| | Onderwerp: Re: Give my gun away when it's loaded vr 28 dec 2012 - 12:29 | |
| "It's best to have failure happen early in life. It wakes up the Phoenix bird in you so you rise from the ashes." Morax draafde met grote passen door zijn gebied, hij was al vaak gewisseld van gebed, maar ondertussen wist hij ook al hoe rang 3 in elkaar zat. Zijn spieren rolde onder zijn bruien vacht enzijn hoofd werd trots gedragen. Hj was tevreden met zijn plekje in rang 3 ook al miste hij af en toe rang 4 of rang 1. In rang 3 werkte hij samen met Qzarina ee werklustige dame, maar ook een levengenieten. Een simpele glimlach sierde zijn lippen bij deze gedachten. Een sneeuwdeken had zich over hat gebied gedrapeerd. Vele paarden stonden in een dikke wintervacht en ook Morax zijn vacht was dikker geworden, maar bleef glanzen. Een gilletje trok zijn aandacht en abrupt stond hij stil. Hij keerde zijn hoofd en spitste zijn oren. Al gauw werd het gevolgt door gelach. Opgelucht wou hij zich weer omdraaien, maar voor hij het wist liep een kleiner gestalte tegen hem aan. Licht geschrokken zette hij een stap achteruit en keek de merrie aan. Zijn hoofd nog steeds hoog en trots gedragen. "Qzarina, aangenaam." Sprak hij gewoon, maar hij kon een lach niet wegsteken. Sinds dat Siberia hem had verteld dat X'aryon hem naar de schimmen toe heeft getrokken kon hij niet anders als hij werk serieus nemen. Hij moest zijn gedachten verzetten en dit kon hij enkel doen met behulp van zijn leiderstaken. Zelden ruste hij uit, om gewoon even op adem te komen. Om eens rustig zijn hoofd te laten zakken en om eens uit te blazen. Dat deed hij niet. De woorden van Siberia hadden hem gebroken, vanbinnen toch. Van buiten van hij nog steeds de harde leider dat hij altijd was geweest. Zijn bruine ogen keken Qzarina weer serieus aan. "Nog iets verdachts gezien?" Vroeg hij. Zij was de betha en moest zich dus ook bezig houden met het welzijn van de kudde, net zoals hij dat als alpha moest doen. Grinmir-stock - Spot-Stock |
|
|
