Look for new friends, Look for a new life

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Als de wind nog verder aanzwelt kijkt hij bezorgd naar Omniel. ze lag daar, glimlachte naar hem. toch vond hij dat ze niet ontspannen lag. 'Wat wil je doen?' vroeg hij, zijn donkere stem zonder moeite boven de loeiende wind verheffend. 'in de grot slapen, of terug naar de kudde?' Hij zag het zelf niet echt zitten om met enorme wind, en zo te zien zo ook regen, door een bos met eeuwenoude bomen te lopen, die met een zuchtje wind zo om zouden kunnen valle. hij zette zichzelf recht, zijn manen strak naar achter wapperend, zijn staart een verlengde van zijn lichaam, het waaide écht hard. beschermend ging hij voor Omniel staan, tegen de wind in, zodat haar lichaam gespaard werd door de harde wind die zijn kleine, maar gespierde lichaam opving. hij moest zijn hoeven schrap zetten om te blijven staan.

rank one

Look for new friends, Look for a new life - Pagina 2 Xariv

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
rank one

"Ben je zot? Ik ga nu echt niet naar de kudde lopen." Roep ik boven het geruis van de wind uit. Wanneer hij voor me komt staan doe ik nogmaals een poging tot opstaan en kan me net rechthouden. Ik wandel met stevige passen naar de grot en nog voor ik halfweg was vallen de harde hagelbollen of harde regen uit de lucht. Wanneer er eentje recht op een spier in mijn rug valt krimp ik even ineen. Toen ik de grot eindelijk had bereikt was ik al drijfnat en droop het water langs alle kanten van me af. Ik schud me eens stevig uit en leg me dan tegen een steen die glad was, dus waar ik perfect mijn rug kon tegen leggen. Mijn lichaam begint zacht te schudden van de kou.

Look for new friends, Look for a new life - Pagina 2 Omniel

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Beschermend blijft Xariv achter Omniel lopen, en als ze de grot in stapt, kijkt hij eerst goed om zich heen, terwijl hij eigenlijk toch niet zo veel kon zien door de kletterende regen. hij rilde even, stapte de grot binnen, en schudde zichzelf uit, waardoor zijn lange manen als strengen tegen zijn nek plakten. hij liet even zijn ogen aan het schemer duister wennen, zag waar Omniel was en hoe ze lag te schudden. hij brieste, liep op haar af, en zonder een woord te zeggen ging hij liggen, dicht tegen haar aan, zijn hoofd op haar schoft, zijn gespierde lichaam hield haar wel warm.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
rank one

Ik voel een paar natte druppels tegen me aan vliegen wanneer Xariv zich uitschud. Ik rilde nog steeds. Terwijl ik daar lag te schudden voelde ik Xariv's lichaam dichter komen en zich dan bij me leggen. In het begin verkramp ik eventjes, maar ontspan me al snel en raak met mijn neus die van hem aan. "D.. d... dank je." Zeg ik bibberend. Ik laat mijn hoofd waar zeggen en sluit mijn ogen. Mijn licham stopte al snel met bibberen en ging regelmatig op en neer samen met mijn ademhaling.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Als ze haar prachtige stem laat horen, schudt hij zijn hoofd. 'ssht, stil maar' al snel ontspant haar prachtige lichaam, en hoort hij haar rustig ademhalen. hij laat zijn hoofd zakken op zijn voorbenen, en kijkend naar haar valt hij in een oppervlakkige slaap, klaar om wakker te worden, klaar om hen te beschermen tegen wat dan ook. een mus, een veldmuisje, een ander paard.. het maakte hem niet uit, hij voelde zich verbonden met Omniel doordat ze haar hele verhaal aan deze voor haar nog onbekende hengst had verteld, en alleen daarom al was hij haar bescherming verschuldigt. tevreden zucht hij in zijn slaap.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
rank one

Die ochtend voelt Omniel zich super. Ze dacht dat ze een super droom had, maar die droom was waar. Ze kijkt eens links en recht en verschiet even wanneer ze Xariv ziet. Het was dus toch echt. Zegt ze in zichzelf. Haar lichaam nestelt zich nog wat dichter tegen dat van Xariv. De fluwelen neus die duidelijk van Omniel kwam duwt zacht tegen Xariv's hals. "Wakker worden." Zegt ze met een lieve en zoete stem.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

In zijn droom had hij 1000 schimmen voor haar verslagen, en zelf kwam hij natuurlijk zonder wonden uit het gevecht gestapt, waarna Omniel hem huilend tegemoet kwam rennen en haar neus tegen zijn hals duwde terwijl ze lief in zijn oor fluisterde.

'wakkerworden' hoorde hij haar lieflijke stem. huh, dat klopte niet.. Verdwaasd schudde hij zijn hoofd, opende zijn ogen, en realiseerde zich dat het allemaal een droom was geweest, behalve dat ze haar neus tegen zijn gespierde nek had gedrukt, dat was echt. met de slaap nog in zijn donkere ogen genesteld keek hij haar aan, breed glimlachend. hij drukte zijn neus tegen de hare, stond voorzichtig op, schudde de slaap van zich af en keek toen naar Omniel. 'Goede morgen schoonheid.' een charmante glimlach sierde zijn gelaat terwijl hij zijn voorpluk van zijn ogen wegschudde en de zwarte schoonheid voor hem bekeek.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Ik keek hem lief aan wanneer hij wakker word. Mijn lichaam zet zich recht, maar wanneer ik het woord schoonheid mijn oren bereikt deins ik achteruit. Dat was het woord dat mijn en zijn vrienden toen ook gebruikte. Ik hem eens met bange ogen aan. Ookal wist ik dat hij mij nooit iets zou doen toch was ik een beetje bang. Mijn benen brengen me wantrouwig terug naar Xariv. De liefde neemt het over en duwt mijn lichaam waar tegen dat van hem aan.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Als ze verschrikt terugdeinst briest Xariv zacht. 'wat is er?' vraagt hij bezorgt. aangezien hij haar levensverhaal al kende vermoedde hij dat het daar iets te maken had, maar wat het kon zijn wist hij niet. zoals ze voor hem stond, haar prachtige, zwarte lichaam verkrampt van angst. het deed hem pijn. hij wilde het beste voor haar. ookal kenden ze elkaar nog maar heel kort, Xariv begon gevoelens voor de prachtige merrie te ontwikkelen, en of hij daar blij mee was wist hij nog niet zo zeker..

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

"Niks. Ik stel me aan." Ik schaamde me voor wat ik net heb gedaan. Voor een stom woord de hengst die zo veel voor je doet in de steek laten. Mijn lichaam beweegt zich richting de uitging van de grot. Ik was een kleine merrie en dat eindelijk wel te zien als ik naast Xariv liep. Hij was elegant, sterk en knap. Dat laatste interesseerde haar helemaal niet. het innerlijke is wat telt. Datgene was nu net de struikelblok voor waarschijnlijk veel hengsten. Ze zouden altijd moeten opletten wat ze zeggen en wat ze doen. Ik vond het jammer, maar ik was een gevoelige merrie en kon dus niet zomaar mijn verleden aan de kant leggen. En ik denk dat ik dat nooit zal kunnen doen.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Xariv laat het verder rusten, hij wilde haar niet kwaad maken. als ze naar buiten stapt laat hij zij ranke nek zich strekken, zijn neus buiten de grot in de zon. het was bijzonder hoe het weer zomaar opeens weer opgeknapt kon zijn. de vogels vlogen en kwetterden weer buiten, de bloemen waaiden tevreden in de wind. het enige wat aan de storm van gister herrinnerde was het beekje wat nu veel sneller stroomde. behendig sprong hij vanuit stilstand erover heen, draaide zijn gespierde lichaam om en nam enkele slokken van het verse, koele water. met de druppels nog op zijn kin keek hij Omniel weer aan. 'zullen we teruggaan?' vroeg hij, zijn donkere stem charmant en vriendelijk.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Omniel was weer helemaal opgeknapt en kijkt hem vrolijk aan. "Als jij terug wilt gaan, voor mij goed." Antwoord ik met een speelse en best verleidelijke toon. Ze verschoot van haar eigen stem. Wat is er met me aan de hand? Vraagt ze aan zichzelf. Ze kon het al een beetje raden en haar hoofd raakte helemaal in paniek. Ze kijkt een naar de knappe hengst naast haar een weer voor haar. Zo doet ze het ongeveer driemaal. Het duurde niet meer lang of Omniel stond hengstig. Vanavond ofzo. Ze kon nu niet wegrennen. Ze is door haar moeder netjes opgevoed en dus weet ze dat dat fout is. In haar hoofd zei alles: ERROR !!

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Met een knik beantwoord hij haar, hij neemt een grote hap gras, en al kauwend beweegt zijn sierlijke lichaam zich al in de richting van het donkere bos, klaar om opgeslokt te worden door de koelte, de schaduw. opeens bereikt een zoete geur zijn verfijnde neus, en gelijk steekt hij die de lucht in, ongegeneerd fleemde hij uitgebreid. dan draait hij zijn lichaam, al zijn spieren gespannen. de merrie die hij rook was nog niet hengstig, maar ging dat weldra zijn. zoals het een echte hengst betaamde reageerde hij erop, zij lichaam aangespannen, zijn nek in een krul. een perfect, stoer, en prachtig vaderdier. hij kijkt naar Omniel, degene die de verleidelijke geur verspreidde, en plots kwamen zijn gedachten weer terug, ze werden niet meer overspoeld door haar geur, maar waren weer van hemzelf. zijn lichaam zakte weer terug naar zijn normale stand, alleen de spieren die net aangespannen waren rolden nog lichtjes. hij brieste, 'sorry' glimlachte hij, zichzelf met moeite inhoudend, en hij draaide zich opnieuw om, op zijn tanden bijtend verliet hij de openplek, en staand in de schaduw wachtte hij tot de prachtige merrie hem in had gehaald. hij wist niet wat hij met zijn gevoelens aan moest. Omniel was prachtig, een schat, maar had zoveel bagage waar hij niks mee kon, haar hele levensverhaal bestond uit angst en problemen, waar Xariv haar niet mee kon helpen. hij stond in dubio, haar vertellen wat hij voelde en bij haar blijven, of vluchten van haar en haar problemen, om het zelf beter t hebben in een volgende rang..

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Ik dwong mezelf te blijven staan wanneer de geur die ik al een beetje vrijliet zijn neus bereikte. Zijn gedrag had ik al een beetje voorspelt. Misschien had ik nu een beetje bang hem te volgen, maar toch deed ik het. Ik negeerde zijn sorry en liep verder. hij moest zich verontschuldigen door de fouten van mijn vader waar zowel ik als de vader van mijn eerst, als dat er ooit kwam, voor moest boeten. Ik keek hem eens lief aan en duwde mijn neus tegen zijn hals. Tijdens zijn hengsten-uiting was ik vanbinnen aan het gillen van de angst. Mijn lichaam hield me tegen dat ook langs buiten te laten zien. Ik vertrouwde hem en hoopte dan ook dat hij dat vertrouwen niet zou beschadigen.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

zijn neus volgde de hare en raakte ook kort haar hals aan. dan begint hij energiek te stappen, niet wetend wat te zeggen. hij was verscheurd van binnen. de prachtige merrie die naast hem liep, hij wist het zeker, hij had gevoelens voor haar, gevoelens die verder gingen dan vriendschap. maar hij wilde die gevoelens niet. hij wilde zichzelf zijn, zonder overspoeld te worden door gevoelens. de baas over zijn eigen gedachten, kijk maar wat er net gebeurde, de zoete geur prikte nog steeds in zijn neus en zijn stappen waren bars en hard, proberend zo snel mogelijk terug bij de kudde te komen zodat hij Omniel niks aan zou doen.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Een pijnscheut schiet door mijn buik. Misschien was ik toch niet zo goed in schatten. Het kwam vroeger dan ik dacht. Weer laat ik wat geur los. Ik was nog niet op mijn punt, maar toch verloor ik nu ook al wat. Ik doe een paar stappen achteruit en blijf staan. Mijn ogen gericht op Xariv. Mijn zwarte waren nu omringt door een witte rand van angst.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

opnieuw bereikt de heerlijke geur zijn neus, sterker dit keer. hij fleemt, knijpt zijn ogen stijf dicht, bijtend op zijn tanden, en stapt verder, zijn oren half naar achter. 'kom nou,' zijn stem klinkt gepijnigd, zoveel moeite kostte het hem 'we moeten terug' volgde er toen bars. hij was eruit wat hij zou doen.

zijn leven zou hier niets waard zijn, niet zonder Omniel. maar hij had er niet het lef voor om haar te vertellen wat hij voelde, én hij wilde niet aan haar vast zitten. hij was nog een jonge hengst, net 3, hij was nog niet klaar voor een gezin, veulens.. hij brieste zacht, een pijnscheut trok door zijn lichaam. hij wilde niet weg van de prachtige merrie, maar het was beter, beter voor hen allebei. Omniel had tijd nodig om te helen, en hij had tijd nodig om te groeien. misschien in een andere tijd, later, dat ze samen konden zijn.

tranen welden op in zijn ogen, hij snoof en liet zijn voorpluk erover heen vallen terwijl hij nog altijd doorliep, zichzaggend tussen de bomen door.
Hij moest naar rang 2, daar zouden ze gescheiden van elkaar zijn, dan zouden ze allebei hun tijd krijgen om te groeien in het leven.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Omniel bleef staan en wachtte tot ze ver achter Xariv aan liep. Ze wist dat ze hem pijnigde en ze had al lang gezien dat hij in een tweestrijd leefde. Omniel's gedachten waren nu zelf ook helemaal in de war. Ik wil ook nog geen veulens, maar ik kan deze periode nu eenmaal niet tegenhouden. Een pijnscheut van verdriet schiet door haar heen en een traan rolt over haar wang. Het deed haar pijn om Xariv zo verder te zien wandelen, niet eens omkijkend. Ze wist natuurlijk ook wel dat hij het moeilijk ad, maar kan hij daarom zelf eens niet kijken. Misschien was het nu de moment dat we elkaar moeten loslaten. Ze had haar diepste geheim aan hem vertelt, nu leek op opeens niet meer zo een goed plan geweest te zijn. Twijfels vlogen door haar hoofd terwijl ze nog steeds bij dezelfde boom stond. Ze legt haar gewicht er tegen, hoofdpijn lip haar hoofd barsten, tranen maken haar zicht wazig. Niks was hoorbaar wat ze net deed. Het was beter dat Xariv nu gewoon door liep en haar liet doen. Volgens haar was dat ook het beste voor hem.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

In gedachten verzonken, vechtend tegen zijn tranen en oplettend dat hij niet tegen de talrijke bomen aanliep was Xariv bij het einde van het woud uitgekomen. hij snoof, zichzelf bij elkaar rapend, en bleef wachten op Omniel die hem volgde, tot zijn ranke neus opeens doorkreeg dat haar geur weg was. de zoete geur die hem zo gepijnigd had, hij was weg.. Xariv liet zijn neus de lucht in gaan, zoog diep de frisse lucht in, maar kon haar niet ontdekken. in een ruk stond zijn lichaam weer naar het woud toe, al zijn spieren gespannen. hij was dan wel van plan Omniel achter te laten, maar niet op deze manier, niet in het gevaarlijke bos. een schrille hinnik klonk uit zijn mond, terwijl zijn ranke lichaam zich zonder moeite in een snelle galop zette. de bomen flitstend langs hem heen, het was een wonder dat hij ze niet raakte. waar was ze? Omniel! zijn hoofd voelde alsof het zou ontploffen, zijn neusgaten wijdt en snuivend, zijn spieren onder zijn vacht aan het werk, zijn borst nat van het zweet. hij was in paniek. hij zou de merrie niet in het bos achterlaten, dat kon hij niet maken.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Ze hoorde Xariv weer dichter komen. Neen, ik kan het hem niet aandoen. Weer flitsen gedachten als een doorn door haar hoofd. De tranen die haar ogen hadden doorweekt trokken zich terug zodat ze plaats konden maken voor haar hoofd dat aan het bonzen was. Ze had geen idee wat ze nu moest doen. De prachtige witte hengst bracht haar tot rust. Zelfs nog beter dan een rustige plek waar ze in haar eentje kon zijn. Ze trok zich een beetje van het pad weg, dieper het bos in. Deze periode heeft alles verpest. Het ging zo goed, ze vertrouwde eindelijk een hengst en voelde zich goed bij hem, dan kon ze hem nu niet kwellen. Ze twijfelde nog steeds en liet zich neervallen bij een brede boom omringt door mos. Haar hoofd ligt op de grond hopend dat zowel de pijn, de gedachten rond Xariv, rond haar gevoelens en rond haar verleiden zouden weg gaan.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

al snel bereikt haar geur zijn zwoegende neus, en zijn zwetende lichaam gaat over in een draf, zijn hoeven dansend door de laag met dode bladeren op de grond, zijn ogen zoekend tussen de bomen. al snel ziet hij een zwarte vlek tussen de bomen, hijgend gaat hij er op af. 'omniel?' fluisterde hij, zijn neus tegen haar schoft. ze had haar ogen dicht, haar lichaam bewoog niet. Xariv slikte, bang en hopend, hopend dat ze op zou staan, dat er niks aan de hand was.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Haar oren vingen Xariv's stem op. Ze wou het niet, maar kon hem onmogelijk negeren. Haar hoofd gaat omhoog en ze kijkt Xariv met waterige ogen aan. "Het spijt me." Zeg ik en alweer rollen de tranen als beekjes van verdriet over mijn wangen. Ze vond het moeilijk hem aan te kijken. Haar hoofd draait weer weg als een tegen van spijt en verdriet.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Meteen als haar stem klinkt begrijpt hij dat zij het zelfde voelt als hem. ze hoorden bij elkaar, maar niet nu. een andere tijd, zodat ze allebei konden groeien, en zij kon helen van haar verleden. hij legde voorzichtig zijn neus onder haar kin, haar aansporend om op te staan. 'Kom Omniel, we moeten het bos uit' zijn stem klonk vriendelijk als altijd, maar met een verdrietige onderklank.

rank one

**Profile** Number of posts : 3079 Status : Active

OMNIEL
Learning to trust is one of life's most difficult tasks

Haar benen zetten zich weer recht en ze volgt hem met een hangend hoofd. Nog steeds was ik niet zeker van mijn stuk. Na wat er nu is gebuikt had ik geen idee wat ik moest doen. De blauwe maan kwam eraan. Wat moest ik dan doen? Ze zag Xariv graag, maar twijfelde, zeker na vandaag. Nog steeds was ze niet zeker of ze nu echt wel moest meegaan.

**Profile** Number of posts : 1965 Status : Active

Omniel liep niet hard genoeg naar zijn zin. ze maakte het moeilijker voor hem, met elke stap die hij verzette, weg van haar, richting een ander leven, schoten pijnscheuten door zijn lichaam. hij wilde er vanaf zijn, een nieuw begin maken, zonder de prachtige zwarte merrie. met een ruk draait hij zich om. als ze niet normaal kon doorlopen dan moest het maar zo. met zijn oren in zijn nek gaf hij een knauw naar haar achterhand. 'loop door!' siste hij. zijn stem was laag, niet charmant als normaal maar kwaad. hij brieste, zijn spieren gespannen. ze moest naar de kudde, daar was ze veilig, ook zonder hem. de kuddeleider zou haar beschermen, dat wist hij.

rank one

**Profile**

» Old friends, new relation ~ Kayleigh
» Family, friends, enemies whatever c:
» Alone of with friends (alleen aardige paarden)
» All I want is a new life
» Character life.

Look for new friends, Look for a new life

Look for new friends, Look for a new life

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen