Let the rain wash away all the pain of yesterday

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

De wolken kleurden donker. Er kwamen al een paar druppels de wolken uitvallen. Luna voelde de regen op haar zwarte rug druppelen en naar beneden rollen. Er heerste een kalmte in de kudde. Een soort stilte voor de storm. De sfeer in de kudde was gespannen. Luna keek omhoog naar de volle heldere maan. De maan is zo prachtig en toch zorgt het voor paniek. Ze moeten het nog even volhouden en dan is het weer voorbij. Al die jaren heeft ze deze periode alleen overleeft. Haar zwarte lichaam zorgde voor een prima camouflage, alleen haar witte manen en ogen vielen te veel op. Daarom heeft ze ervoor gekozen om in een kudde te leven. Een witte flits verhelderde de hemel en een paar paarden schokken. Daarna vervolgde een harde klap. Haar hele lichaam begon koud te worden en ze begon te rillen. Ze keek om zich heen naar een plekje waar ze kon schuilen. De meeste paarden gingen bij elkaar staan, Maar zij bleef ietsje verder van de groep staan om onder een boompje te schuilen. Het liefst wilde ze er ook tussen gaan staan, maar ze was te verlegen. Ze kende sommige paarden wel, maar niet zo goed dat ze er gelijk tegenaan kon staan.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

Warme droge dagen & koude winderige nachten , maar geen druppel water gezien. Zijn lange reis naar blue moon horses was vermoeiend. Maar de hengst liet zich niet kennen. bevestigde zich enkele dagen bij de ene kudde en toen weer bij de andere. Maar zijn plek werd niet gevonden. Hij had verhalen gehoord, geweldige verhalen en minder goede verhalen over het gebied. Hij nam niet enkel de uitdaging aan maar het maakte zijn zoektocht nog intenser.

Zijn ogen lichte een beetje op als hij gekietel van het gras voelt aan zijn lane sierlijke benen. Het moedigde hem op, om door te zetten, want waar gras in de buurt was zou water ook niet meer ver vandaan zijn. Hij slalomde langs enkele bomen door en al sneel mocht hij het water horen. De passen van de hengst versnelde zich en de bomen zach hij aan als kleine flitsen die voorbij gingen. Zijn nek bezweten van de warme dag en de afstand die hij had afgelegd zonder maar eens drinken voor elkaar te krijgen. Nu kon hij even zijn verlanges temmen tot het water die hij zojuist genaderd had. Zijn neus richte zich gelijk naar het water waar hij gulsig van dronk.

Eenmaal zijn nieuwschierigheid opgewekt van de soortgenoten die hij voorbij had zien flitsen , had hij de wegen gevolgt naar de andere toe. Een pad die al vele malen gelopen was volgde hij. wetend dat daar boven een kudde op hem te wachten stond. Hij voelde de weersomslag die zou aankomen en al snel kon hij voelen hoe enkele druppels hun wegen gevonden hadden door de dikke blader deken. Dan kon hij een flits zien die werd vervolgd door een knal. Enkel zijn oren draaide door het geluid en meer niet.

Genietend hoe de druppels zijn licham koelde. De lichaam die al een tijd de koelte van water had gemist. Even schudde hij zijn lichaam en hij voelde hoe zijn donkere manen aan zijn hals vast plakte. Hij zag de paarden ineens voor zich. De vlakte was gevuld met paarden. Enkele paarden die dicht tegen elkaar aan stonden en elkaar beschermde met dit weer. Hij kon het niet begrijpen. Het vulde hem enkel een glimlach op de lippen. Hij had halt gehouden en keek rond. Verrassend dat er zo vele paarden hier waren. Dan viel zijn oog op een merrie verderop die hij voorheen niet had opgemerkt. Met een langzaame pas stapt hij op haar af en stopt op enkele meters van haar. " Hallo jongedame" kon hij uitspreken met zijn wat donkere stem, maar als je keek had je niks te vrezen voor deze hengst.

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

Luna zocht een mooie boom met veel blaadjes en ging eronder staan. Ze schudde haar natte vacht en manen uit en ging liggen op het natte gras. De natte grassprietjes kriebelde haar buik. De grond was inmiddels modder geworden en kleurden haar benen bruin. De blaadjes van de boom hielden de meeste regendruppels tegen. Luna sloot haar ogen om naar de regen te luisteren. Af en toe kwam er weer knal vanuit de hemel dat de grond deed trillen.

Ze verdwaalt in haar gedachten. Ze denkt terug aan de ontmoeting met E'vesdar en Laidelyn. Haar leven is heel erg veranderd sinds ze in een kudde zit. Ze heeft (zo ver ze weet) altijd alleen geleefd in het bos. Ze voelt zich nu veiliger sinds ze in de kudde zit, alhoewel ze zich nog steeds niet helemaal thuis voelt. Maar het gaat wel steeds beter. Veel paarden zijn ook vriendelijk, dat had ze niet verwacht.

Haar gedachten worden verstoord doordat ze een paard haar kant op hoort lopen. Op het moment dat het paard enkele meters voor haar stil komt te staan doet ze haar ogen op.Met haar heldere ogen kijkt ze omhoog. Het is een hengst die ze nog niet eerder had gezien. Nadat hij haar begroette stond ze op. Ze vertrouwde hem nog niet. Ze vertrouwde geen een paard op hun eerste ontmoeting. Misschien moet ze toch wat meer vertrouwen hebben in haar soortgenoten. Hij zag er wel vriendelijk uit. "Hallo." Zei ze op een vriendelijke toon. Ze bleef hem aankijken afwachtend op wat hij zou zeggen. Ze kon nooit veel uit zichzelf praten aangezien ze niet veel te vertellen heeft. Ze is een mysterieuze merrie.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

mischatjeh schreef:

Even kon hij de trilling onder zijn benen voelen , de bliksem en zijn gedonder waren de oorzaak ervan. Soms moes de hemel eenmaal ook eens zich uitleven. En dat waren dus zulke momenten zoals nu. Voor hem was het niks nieuws. maar hij wist nog toen hij zeer jong was en dat hij het stiekem toch wel eng vond. Maar een trotse hengstenveulen liet dat niet merken, maar nu zou hij het wel toegeven dat de eerste storm met bliksem en zijn soms oorverdovende gedonder eng was.

Hij keek even naar de merrie en richte dan een korte tijd zijn ogen tot de paarden voor hem. Het zag er Harmonische uit. iets wat hij al een lange tijd niet had gezien. Dan richt hij zijn heldere ogen weer tot de heldere ogen van de merrie. "Trevor is de naam" Misschien was het overbodig, misschien had ze geen behoefte aan gezelschap. Maar hij wilde toch een beetje weten wat voor soort soortgenoten hier rondlopen. Je had namelijk zo veel verradelijke soortgenoten rondlopen.. En als hij ergens niet tegen kon was het aan soortgenoten die zich anders voordeden dan wie ze werkelijk zijn ...

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

Ze zit nu wel in een kudde maar toch voelt ze zich soms alleen. En als ze zich alleen voelt gaat ze te veel nadenken. Daarom vind ze het wel fijn dat de hengst er is om haar af te leiden. Vooral nu de kudde zo gespannen is. Luna zag geen ernst in om haar naam niet te zeggen. Hij had immers ook zijn naam gezegt. 'Mijn naam is Luna, aangenaam.' Zei ze op een vredige en zachte toon. Ze zag dat ze nog modder aan haar benen had zitten. Lekker charmant dacht ze. Ze was nieuwsgierig naar de hengst, maar ze hield haar mond. Waar kwam hij vandaan? En waarom kwam hij naar haar? Al die vragen kwamen in haar hoofd. Ze durfde het alleen niet te vragen en keek de hengst rustig aan zodat hij de gelegenheid kreeg om iets te zeggen.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

Zijn lichtblauwe ogen richte rich weer heel kort tot de paarden verderop. dan even naar boven toen hij enkele druppels snel op zijn hoofd voelde vallen. Hij grinnikte kort , en schudde zijn lichaam. Dan richte hij zijn ogen weer. "Mooie naam Luna. "zegt hij met een glimlach even bleef hij stil. " Ben je hier al lang in deze kudde." even wist hij niet veel te vertellen .

* srry inspri beetje weg gezogen ...

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

~hahah

Luna volgde zijn blik. Ze glimlacht. Ze wilde vertellen dat E'vesdar haar naam heeft bedacht omdat ze haar echte naam niet meer weet, maar ze zweeg. Ze heeft geen zin om over zichzelf te beginnen. 'Dankje.' Ze wachtte even tot hij weer wat ging zeggen. "Ja ik ben nieuw in de kudde. En jou heb ik ook nog nooit gezien. Kom je hier vandaan?" misschien was dit een veel voorkomende vraag, maar ze was er toch wel nieuwsgierig naar.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

mischatjeh schreef:

Hij glimlachte naar de merrue en even werden zijn ogen wed getrokken door een flits in de lucht. Al snel richt hij zijn ogen weer tot haar en luisterd naar haar woorden. Haar vraag liet hem herrineren dat hij een zwaare reis achter de rug had. een reis zonder enige levend wezen te zien of een grasspriet dat eens niet verdroogd was. De vlaktes waren namelijk uitgedroogd van de warme tijden zonder regenval. en dan was dit wel erg fijn. om het te mogen zien maar ook nog eens te mogen voelen.

"Klopt Luna, Ik ben sinds een korte tijd hier, en nee ik ben hier niet geboren. " Hij glimlachte. Het zach er prachtig uit. beter dan zijn geboorte plaats. Niet dat waar hij vandaan kwam niet goed was. nee het had zijn mooie kanten altijd gehad. maar hij was er op uit gekeken. en wilde dan daarbij ook nog zijn moeder vinden ... Even wist hij niet wat hij moes vertellen ..

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

Hij liet niet echt veel los. Ook was hij veel afgeleid. Misschien was hij oververmoeid. Ze kreeg het gevoel dat hij een lange reis had gemaakt om hier te komen. Toch wil ze wat meer over hem te weten komen. "Wat brengt jou hier?'' vraagt ze op een vriendelijke toon. Ze wilde hem helpen, maar als hij niet meer vertelde wist ze niet hoe. Ze is wel blij dat hij naar haar kwam anders was hij misschien afgesnauwd door andere merries. En dat kan hij nu niet gebruiken zo te zien.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

Hij glimlachte bij haar vraag en richte zijn concentratie helemaal tot de merrie. " Ik ben opzoek naar een familielid, Nouja niet zomaar een familielid, Mijn moeder."Hij glimlachte en dacht even aan haar parelwitte vacht en haar zeeblauwe ogen. Dezelde kleur ogen die de merrie voor hem droeg. Die soort ogen waarvan hij hield. evenals zijn eigen ogen. "
Mijn herkomst kudde is niet meer hetzelfde na het vertrek van mijn moeder.. Eigenlijk wil ik haar overhalen om terug te komen.. "misschien klonk het egoistich .. maar dat wilde hij niet .. hij wilde graag terug ,samen met zijn moeder. Maar als zei erop stond om hier te blijven zou hij dat ook doen. Tenslotte was de kudde niet in zijn handen door geschoven maar aan de eerdere zoon van zijn vader. "En wat heeft jou hier gebraht ?"vraagt hij dan. evenals zei nieuwschierig was naar hem was hij dat ook lichtelijk tegenover haar .

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

Hij deed zoveel moeite om zijn moeder te vinden. Hij had haar nodig en hield veel van haar. Dat deed Luna aan zichzelf herinneren. Zij zal waarschijnlijk nooit weten wie haar moeder is. Ze schud de gedachte van haar af. Ze heeft geen zin om zich weer ongelukkig te voelen. Toen de hengst vroeg wat haar hier bracht was ze even van haar stuk gebracht. "Ik heb jarenlang alleen geleefd maar dat was te gevaarlijk. Daarom heb ik gekozen om in een kudde te leven." Ze keek even naar de grond en keek hem weer aan. "Maar vertel wat over je moeder, hoe heette ze?" Misschien kon ze hem helpen om zijn moeder te vinden.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

mischatjeh schreef:

Een merrie zwart als de nacht , blauwe ogen en sneeuwwitte manen, alleen geleefd jarenlang in een koude wereld geleeft klonk hem bijna onvoorstelbaar in de oren. " De warmte van de kudde is altijd anders en voelt beter dan een koude rug. Vindt je niet ? "Hij kijkt haar aan. De tijden dat hij gereisd had had hij toch het vertrouwde stekkie gemist. Maar daarbij was hij nooit in te vinden. want zijn doel was om zijn moeder te vinden en hij zou haar vinden . Al moes hij bergen beklimmen en afdalen. hij zou zoeken tot zijn doel bereikt was.

Hij glimlachte kort, Ja zijn moeder, de merrie waarvan hij bijna niks had, enkel haar karakter trekjes , en haar zeeblauwe ogen. Zijn verdere uitstraling had hij overduidelijk van zijn overleden vader. Als zijn vader nog leefde kon je maar enkele verschillen zien. Maar zijn zus, die was totaal het tegenover gestelde. Donkere ogen en een witte vacht, zoals een arabier , net een plaatje zoals zijn moeder, alleen was ze eidel, stoer en totaal niet op haar mondje getrapt. Iets waar hij niet al te vrolijk van werd. Maar we waren niet allemaal hetzelfde, het maakte ons een harmonische familie. Totdat hun vader stierf. De wereld storte in voor zijn moeder,zijn net twee jarige zusje begreep het nog niet helemaal en liet zich totaal mee trekken. Zwakte van merrie's ? Hij was de steun geweest voor zijn moeder. Heeft haar geholpen weer verder bovenop te komen, wat band tussen moeder en zoon exstra sterk had gemaakt. Maar zijn moeder had gelukkig nooit onderscheid gemaakt tussen hun twee, ze had geen lieveling tussen hun twee waardoor haat en neid tussen broer en zus nooit echt had plaats gevonden.

Hij luisterde naar haar stem. "Mijn moeder , genoemd Zehlia. "Hij keek even rond .rondkijkend of ze hier zou zijn. maar het had geen hele grote haast. want zijn moeder zou het wel goed afgaan . Ze was een sterke stabiele merrie...

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

Na de vraag die hij stelde moest ze even nadenken en gluurde ze even naar de kudde. De paarden stonden nog steeds bij elkaar. De regen werd wel al minder en de lucht werd wat helderder waardoor de maan zijn gezicht weer liet zien. "Ja dat wel, maar de warmte van de kudde hangt af van de paarden die erin zitten" klonk ze wijs. Gelukkig had zij wel aardige paarden in haar kudde zitten waar ze altijd terecht kon. En dan voelde ze zich zeker warm. Maar toch kon ze zich af en toe alleen voelen en zonderde ze zichzelf af van de groep. En ja dan voelde ze zich weer koud. Ze keek hem aan en hoorde de naam van zijn moeder aan. "Zelia, wat een mooie naam" fluisterde ze. Maar de naam komt haar niet bekend voor. Ze bekijkt Trevor even goed. Misschien herkent ze iets in hem van zijn moeder, maar nee. "Sorry, ik ken haar niet. Maar ik weet zeker dat je haar weer zult vinden." zei ze op een zelfverzekerde toon. Ze wilde hem vragen waarom hij zijn moeder zocht. Maar dat ging haar niets aan en hield haar mond. Ze vond het dapper van hem dat hij alleen reisde om zijn moeder te zoeken.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

De enkele kleine regendruppels die de hemel nog losliet was een teken dat het regenen zou stoppen. even volgde hij haar blik naar de groep paarden verderop. En hij knikte bij haar wijze woorden, hij moes haar volkomen gelijk geven. Er zaten altijd minder leuke soortgenoten in een kudde. Je kon het hellaas niet tegen houden. Ookal had je hier wel schimmen. die waren allemaal wel weer een beetje hetzelfde maar die waren gewoon uitgeselecteerd. wanneer hij weer haar stem hoord en verteld dat ze de naam mooi vindt glimlacht hij enkel en richt haar ogen weer tot haar. "Niet erg Luna, Dat denk ik zelf ook. Wie lang genoeg zoekt zal vinden" Hij glimlachte en keek onderzoekend rond.

Dan richt hij ineens zijn ogen weer tot haar. " Zin om misschien wat rond te wandelen ?? " Nu de regen toch gestopt was en daarbij het geflits van het onweer hoefde ze niet bang te zijn. Na misschien wel, want op sommige plekken zou het nu exstra glibberig zijn. zoals in de buurt van de bergen. Afwachtend op haar antwoord blijft hij haar aankijken.

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

De kudde ontspande zich al meer en het weer werd ook rustiger. De paarden ging wat meer uit elkaar staan en begonnen weer te grazen. Ze schudde haar vacht uit om de modder van haar vacht kwijt te raken. Toen hij vroeg of ze een stukje met hem ging wandelen had ze geen excuus om niet te gaan. "Ja" ze glimlachte en liep met hem mee. Ze wist niet waar hij heen wilde maar dat maakte haar ook niet uit. Wat frisse neus doet haar goed.

**Profile** Number of posts : 2338 Status : Absent

Zijn ogen laat hij even afwijken naar de lucht die langzaam ophelderde , hij zag geen regenwolken meer aan de lucht, je kon ze alleen verderop nog zien zweven. Al gauw laat hij zijn ogen weer tot de merrie en glimlacht bij haar antwoord. Trevor zet zijn lichaam in beweging en stapt zo rustig aan. Hij kijkt naar de merrie langs hem terwijl hij deels afwezig was.

*srry , inspiratie is weg gezogen...

[/quote]

**Profile** Number of posts : 628 Status : Active

Luna wandelt naast hem zonder een word te zeggen. En soms is dat ook even fijn. Ze volgde zijn stappen en genoot van de natuur die net water had gekregen. Ze wilde hem inhalen maar ze gleed uit over de modder die zich net had gevormd. Ze belande in de struiken.

~me too hihi net 5 zinnen.

**Profile**

» Let the rain wash away all the tears of yesterday..
» The only thing I've known, is pain and other pain
» E L É A ღ let the wind erase all the things of yesterday.
» Are you loving the pain?
» When rain draws ~

Let the rain wash away all the pain of yesterday

Let the rain wash away all the pain of yesterday

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen