IndexHandbookMapLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenZoeken

Blue Moon Horses :: When I can't sing.. A2tpGgU :: » Archive :: DropDeel

When I can't sing..

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden
Ga naar pagina : 1, 2  Volgende
AuteurBericht
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyvr 3 feb 2012 - 12:32
[table align="center" bgcolor="0B1214"][tr][td] <table align="center" width="400"><tr><td align="justify"> [size=10][color=#313F42][img]https://i.servimg.com/u/f46/17/16/74/43/plaatj10.png[/img]

[color=#535260]Faolin[/color]


[/color][/size] </td></tr></table>[/td][/tr][/table]
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyvr 3 feb 2012 - 12:32
When I can't sing.. Plaatj10

Faolin
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyvr 3 feb 2012 - 12:48
[table align="center" bgcolor="000000"][tr][td]<table align="center" width="364"><tr><td align="left"> [size=9][color=white]Rixan[/color][/size] </td></tr></table>[/td][/tr][/table][center][img]http://www.omni-chat.com/accounts/userfiles/00/06/67/83/image/Rixan.png[/img][/center]


Laatst aangepast door Appel op vr 3 feb 2012 - 12:54; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyvr 3 feb 2012 - 12:53
Rixan
When I can't sing.. Rixan
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyzo 5 feb 2012 - 17:48
When I can't sing.. Scaled.php?server=210&filename=vincentw
Vincentjee <3
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyzo 5 feb 2012 - 17:49
[table align="center" bgcolor="000000"][tr][td][center][img]http://desmond.imageshack.us/Himg210/scaled.php?server=210&filename=vincentw.png&res=medium[/img][/center]<table align="center" width="635"><tr><td align="left"> [size=9][color=#b1dfe5]Vincentjee <3[/color][/size] </td></tr></table>[/td][/tr][/table]
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptywo 8 feb 2012 - 18:34
When I can't sing.. >
Rixan <3
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptywo 8 feb 2012 - 18:34
[table align="center" bgcolor="000000"][tr][td][center][img]https://2img.net/h/oi41.tinypic.com/fv9vnm.png
[/img][/center]<table align="center" width="550"><tr><td align="left"> [size=9][color=ffffcc]Rixan <3[/color][/size] </td></tr></table>[/td][/tr][/table]
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyma 13 feb 2012 - 12:21
[size=10]Discussies:

RIXAN
Rixan + Avanti: I wanna dance with your memories
Rixan + Imagnetrix: I have a tale to tell about a girl whose soul was screwed
Rixan + Sjahada: Baby, I've just begunRixan + Alvaro: When you're body try to understand ...

VINCENT
Vincent + Mylae: Like the birds fly

FAOLIN
Faolin + Libertad: And though my edges may be rough I never feel I'm quite enough

TORAK
Torak + Patriot: A game of Life
Torak + Glow Love: I'm not heartless, I've just learned how to use my heart less
Torak + Delaney: I don't suffer from insanity I enjoy every minute of it
Torak + Shylar: Torak First time I see you
Torak + E'vesdar: Rise and rise again.
Torak + Avanti: I have something to offer.. You see?

Torak + Elemiah: Come and catch me if you can.
Torak + Vanity: I'm not beautiful just special.
Torak + Nachtschade:A Poisonous Beauty.
Torak + Serah:Well if it's too hard to deal with face it later.
Torak + rest van de schimmen en Amosis: The war is won all shades.
Torak + Glow Love: Torak
Torak+ Mayalynde: A kiss of death.
Torak + Sabel:Curiosity will never fail to kill the cat.


RAGNAROK
Ragnarok + Libertad: We can't plan life, all we can do is be available for it.
Ragnarok + Moira: Walk around the world
Ragnarok + Zehlia: Zehlia Let me know how you are Ragnar.
Ragnarok + Shylar: Oh hi I'm just freezing into an icecone and you? Ragnar.
Ragnarok + Liana: Carefull, Baby.
Ragnarok + Zehlia: From a little spark may burst a flame
Ragnarok + Tyr:Into a fire into a flame
Ragnarok + Sokkepoot:Don't believe dreams come true only the nightmares are reality


AERIN
Aerin + Avanti: What a suprice Aerin
Aerin + Aragorn:The flames are reaching my body


Laatst aangepast door Appel op wo 26 sep 2012 - 22:50; in totaal 36 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyvr 17 feb 2012 - 0:58
When I can't sing.. 3ffdf6ad60f7b9ec1b24003
Meet Torak. De papa van Rixan <3
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptydi 28 feb 2012 - 18:12
I'm out of touch, I'm out of love
I'll pick you up when you're getting down
and after all these things I've done I think I love you better now

I'm out of sight, I'm out of mind
I'll do it all for you in time
And after all these things I've done I think I love you better now
When I can't sing.. Rpgkaderrixan
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptydi 28 feb 2012 - 18:39
I'm out of touch, I'm out of love
I'll pick you up when you're getting down
and after all these things I've done I think I love you better now

I'm out of sight, I'm out of mind
I'll do it all for you in time
And after all these things I've done I think I love you better now
When I can't sing.. Rpgkaderrixan2
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptydo 14 jun 2012 - 23:35
Aerin <3
TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-

Code:
[table align="center" width="502" height="502" background="http://img6.imageshack.us/img6/9800/aerinveulen3.png"][tr][td]<div style="width:486px;height:212px;overflow:scroll;overflow-y:scroll;overflow-x:hidden;margin-bottom:278px;margin-left:5px;">[color=fefefe] [font=Times][size=10][justify]Aerin <3
TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-TEKST-[/justify]

[/size] [/font] </div>[/color][/td][/tr][/table]
Terug naar boven Ga naar beneden
Gast
Gast
avatar

Profile
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyza 14 jul 2012 - 12:50
Waarom was ze ook alweer hier heen gekomen? Wat wilde ze bereiken door naar de volgende rang te gaan? Misschien zocht ze zekerheid, veiligheid, ze wilde immers zeker zijn van haar leven. Na haar aanvaring met Avanti zocht ze de zekerheid op, ze was niet zwak, ze vluchtte niet. Ze wilde veiligheid, en als iets haar veiligheid zou kunnen bieden dan waren dat wel de rangen en diens rechtvaardige leiders. Ze was niet zenuwachtig om de leider op te zoeken, al wist ze niet eens wat ze zou zeggen, echter wist ze ook niet wat haar gevraagd zou worden. Misschien zouden sommige zeggen dat ze slecht was voorbereid, maar zelf wist ze als geen ander dat oprechte antwoorden direct uit het hart kwamen en niet gerepeteerd hoefde te worden. Haar vader had haar veel bijgebracht over het leven, haar vader was een wijze hengst geweest. Een hengst van woorden, maar ook van daden. Ondanks dat ze niet de liefde van hem had gekregen zoals een dochter zou moeten, ze respecteerde haar vader voor de moed die hij toonde. Tot tweemaal toe was hij zijn partners, zijn geliefde kwijt geraakt aan een veulen, en toch was Nachtschade opgevoed tot een beschaafde merrie.

Haar hoge slanke benen bewegen zich voort met een souplesse die ongekend was voor een simpel dier als een paard, haar passen waren zo moeiteloos en geruisloos dat ze meer leken op die van een katachtige. Als het ware danste ze op haar hoge benen, benen die veel te lang waren voor haar kleine lichaam. Haar grijsbruine vacht kreeg een diepe intense rode gloed in het herfstzonnetje, haar zwarte benen en zwarte neus leken zwarte dan ooit, en de witte aftekeningen staken er fel tegen af. Nachtschade was niet een opvallende merrie, ze wist makkelijk te verdwijnen tussen de schaduwen, haar lange zwarte manen hingen in golven om haar lichaam heen. Maar als ze eenmaal het licht in trad dan had ze iets, iets aparts waar niet direct de vinger opgelegd kon worden. Dat ze anders was geweest dat had ze altijd al geweten. En niet enkel door haar blauw/witte ogen, ze was altijd behandeld alsof ze zwak was, of het nu kwam omdat ze blind was, of omdat ze klein en rank was.


Code:
<center><div style='background-color: #000000; background-image: url(http://img441.imageshack.us/img441/8624/ragnar1.png); background-repeat: no-repeat; height: 335px; width: 518px;'><div style='padding-left: 214px; position: relative; top: 23px; padding-right: 4px; height: 285px; overflow: auto; width: 250px;'><div style='text-align: justify; text-shadow: 0px 0px 2px #242323;  color:#777971; color:#777971; font-family: minion pro; font-size: 13px; line-height: 90%;'>Waarom was ze ook alweer hier heen gekomen? Wat wilde ze bereiken door naar de volgende rang te gaan? Misschien zocht ze zekerheid, veiligheid, ze wilde immers zeker zijn van haar leven. Na haar aanvaring met Avanti zocht ze de zekerheid op, ze was niet zwak, ze vluchtte niet. Ze wilde veiligheid, en als iets haar veiligheid zou kunnen bieden dan waren dat wel de rangen en diens rechtvaardige leiders. Ze was niet zenuwachtig om de leider op te zoeken, al wist ze niet eens wat ze zou zeggen, echter wist ze ook niet wat haar gevraagd zou worden. Misschien zouden sommige zeggen dat ze slecht was voorbereid, maar zelf wist ze als geen ander dat oprechte antwoorden direct uit het hart kwamen en niet gerepeteerd hoefde te worden. Haar vader had haar veel bijgebracht over het leven, haar vader was een wijze hengst geweest. Een hengst van woorden, maar ook van daden. Ondanks dat ze niet de liefde van hem had gekregen zoals een dochter zou moeten, ze respecteerde haar vader voor de moed die hij toonde. Tot tweemaal toe was hij zijn partners, zijn geliefde kwijt geraakt aan een veulen, en toch was Nachtschade opgevoed tot een beschaafde merrie.

Haar hoge slanke benen bewegen zich voort met een souplesse die ongekend was voor een simpel dier als een paard, haar passen waren zo moeiteloos en geruisloos dat ze meer leken op die van een katachtige. Als het ware danste ze op haar hoge benen, benen die veel te lang waren voor haar kleine lichaam. Haar grijsbruine vacht kreeg een diepe intense rode gloed in het herfstzonnetje, haar zwarte benen en zwarte neus leken zwarte dan ooit, en de witte aftekeningen staken er fel tegen af. Nachtschade was niet een opvallende merrie, ze wist makkelijk te verdwijnen tussen de schaduwen, haar lange zwarte manen hingen in golven om haar lichaam heen. Maar als ze eenmaal het licht in trad dan had ze iets, iets aparts waar niet direct de vinger opgelegd kon worden. Dat ze anders was geweest dat had ze altijd al geweten. En niet enkel door haar blauw/witte ogen, ze was altijd behandeld alsof ze zwak was, of het nu kwam omdat ze blind was, of omdat ze klein en rank was.
</div></div></div></center>
Terug naar boven Ga naar beneden
Gast
Gast
avatar

Profile
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyza 14 jul 2012 - 12:50
Waarom was ze ook alweer hier heen gekomen? Wat wilde ze bereiken door naar de volgende rang te gaan? Misschien zocht ze zekerheid, veiligheid, ze wilde immers zeker zijn van haar leven. Na haar aanvaring met Avanti zocht ze de zekerheid op, ze was niet zwak, ze vluchtte niet. Ze wilde veiligheid, en als iets haar veiligheid zou kunnen bieden dan waren dat wel de rangen en diens rechtvaardige leiders. Ze was niet zenuwachtig om de leider op te zoeken, al wist ze niet eens wat ze zou zeggen, echter wist ze ook niet wat haar gevraagd zou worden. Misschien zouden sommige zeggen dat ze slecht was voorbereid, maar zelf wist ze als geen ander dat oprechte antwoorden direct uit het hart kwamen en niet gerepeteerd hoefde te worden. Haar vader had haar veel bijgebracht over het leven, haar vader was een wijze hengst geweest. Een hengst van woorden, maar ook van daden. Ondanks dat ze niet de liefde van hem had gekregen zoals een dochter zou moeten, ze respecteerde haar vader voor de moed die hij toonde. Tot tweemaal toe was hij zijn partners, zijn geliefde kwijt geraakt aan een veulen, en toch was Nachtschade opgevoed tot een beschaafde merrie.

Haar hoge slanke benen bewegen zich voort met een souplesse die ongekend was voor een simpel dier als een paard, haar passen waren zo moeiteloos en geruisloos dat ze meer leken op die van een katachtige. Als het ware danste ze op haar hoge benen, benen die veel te lang waren voor haar kleine lichaam. Haar grijsbruine vacht kreeg een diepe intense rode gloed in het herfstzonnetje, haar zwarte benen en zwarte neus leken zwarte dan ooit, en de witte aftekeningen staken er fel tegen af. Nachtschade was niet een opvallende merrie, ze wist makkelijk te verdwijnen tussen de schaduwen, haar lange zwarte manen hingen in golven om haar lichaam heen. Maar als ze eenmaal het licht in trad dan had ze iets, iets aparts waar niet direct de vinger opgelegd kon worden. Dat ze anders was geweest dat had ze altijd al geweten. En niet enkel door haar blauw/witte ogen, ze was altijd behandeld alsof ze zwak was, of het nu kwam omdat ze blind was, of omdat ze klein en rank was.


Code:
<center><div style='background-color: #000000; background-image: url(http://img13.imageshack.us/img13/548/ragnara.png); background-repeat: no-repeat; height: 335px; width: 518px;'><div style='padding-left: 214px; position: relative; top: 23px; padding-right: 4px; height: 285px; overflow: auto; width: 250px;'><div style='text-align: justify; text-shadow: 0px 0px 2px #242323;  color:#777971; color:#777971; font-family: minion pro; font-size: 13px; line-height: 90%;'>Waarom was ze ook alweer hier heen gekomen? Wat wilde ze bereiken door naar de volgende rang te gaan? Misschien zocht ze zekerheid, veiligheid, ze wilde immers zeker zijn van haar leven. Na haar aanvaring met Avanti zocht ze de zekerheid op, ze was niet zwak, ze vluchtte niet. Ze wilde veiligheid, en als iets haar veiligheid zou kunnen bieden dan waren dat wel de rangen en diens rechtvaardige leiders. Ze was niet zenuwachtig om de leider op te zoeken, al wist ze niet eens wat ze zou zeggen, echter wist ze ook niet wat haar gevraagd zou worden. Misschien zouden sommige zeggen dat ze slecht was voorbereid, maar zelf wist ze als geen ander dat oprechte antwoorden direct uit het hart kwamen en niet gerepeteerd hoefde te worden. Haar vader had haar veel bijgebracht over het leven, haar vader was een wijze hengst geweest. Een hengst van woorden, maar ook van daden. Ondanks dat ze niet de liefde van hem had gekregen zoals een dochter zou moeten, ze respecteerde haar vader voor de moed die hij toonde. Tot tweemaal toe was hij zijn partners, zijn geliefde kwijt geraakt aan een veulen, en toch was Nachtschade opgevoed tot een beschaafde merrie.

Haar hoge slanke benen bewegen zich voort met een souplesse die ongekend was voor een simpel dier als een paard, haar passen waren zo moeiteloos en geruisloos dat ze meer leken op die van een katachtige. Als het ware danste ze op haar hoge benen, benen die veel te lang waren voor haar kleine lichaam. Haar grijsbruine vacht kreeg een diepe intense rode gloed in het herfstzonnetje, haar zwarte benen en zwarte neus leken zwarte dan ooit, en de witte aftekeningen staken er fel tegen af. Nachtschade was niet een opvallende merrie, ze wist makkelijk te verdwijnen tussen de schaduwen, haar lange zwarte manen hingen in golven om haar lichaam heen. Maar als ze eenmaal het licht in trad dan had ze iets, iets aparts waar niet direct de vinger opgelegd kon worden. Dat ze anders was geweest dat had ze altijd al geweten. En niet enkel door haar blauw/witte ogen, ze was altijd behandeld alsof ze zwak was, of het nu kwam omdat ze blind was, of omdat ze klein en rank was.
</div></div></div></center>
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyza 14 jul 2012 - 13:23
Waarom was ze ook alweer hier heen gekomen? Wat wilde ze bereiken door naar de volgende rang te gaan? Misschien zocht ze zekerheid, veiligheid, ze wilde immers zeker zijn van haar leven. Na haar aanvaring met Avanti zocht ze de zekerheid op, ze was niet zwak, ze vluchtte niet. Ze wilde veiligheid, en als iets haar veiligheid zou kunnen bieden dan waren dat wel de rangen en diens rechtvaardige leiders. Ze was niet zenuwachtig om de leider op te zoeken, al wist ze niet eens wat ze zou zeggen, echter wist ze ook niet wat haar gevraagd zou worden. Misschien zouden sommige zeggen dat ze slecht was voorbereid, maar zelf wist ze als geen ander dat oprechte antwoorden direct uit het hart kwamen en niet gerepeteerd hoefde te worden. Haar vader had haar veel bijgebracht over het leven, haar vader was een wijze hengst geweest. Een hengst van woorden, maar ook van daden. Ondanks dat ze niet de liefde van hem had gekregen zoals een dochter zou moeten, ze respecteerde haar vader voor de moed die hij toonde. Tot tweemaal toe was hij zijn partners, zijn geliefde kwijt geraakt aan een veulen, en toch was Nachtschade opgevoed tot een beschaafde merrie.

Haar hoge slanke benen bewegen zich voort met een souplesse die ongekend was voor een simpel dier als een paard, haar passen waren zo moeiteloos en geruisloos dat ze meer leken op die van een katachtige. Als het ware danste ze op haar hoge benen, benen die veel te lang waren voor haar kleine lichaam. Haar grijsbruine vacht kreeg een diepe intense rode gloed in het herfstzonnetje, haar zwarte benen en zwarte neus leken zwarte dan ooit, en de witte aftekeningen staken er fel tegen af. Nachtschade was niet een opvallende merrie, ze wist makkelijk te verdwijnen tussen de schaduwen, haar lange zwarte manen hingen in golven om haar lichaam heen. Maar als ze eenmaal het licht in trad dan had ze iets, iets aparts waar niet direct de vinger opgelegd kon worden. Dat ze anders was geweest dat had ze altijd al geweten. En niet enkel door haar blauw/witte ogen, ze was altijd behandeld alsof ze zwak was, of het nu kwam omdat ze blind was, of omdat ze klein en rank was.


Code:
<center><div style='background-color: #000000; background-image: url(http://img835.imageshack.us/img835/567/aerin.png); background-repeat: no-repeat; height: 362px; width: 400px;'><div style='padding-left: 140px; position: relative; top: 15px; padding-right: 4px; height: 332px; overflow: auto; width: 230px;'><div style='text-align: justify; text-shadow: 0px 0px 2px #242323;  color:#777971; color:#777971; font-family: minion pro; font-size: 13px; line-height: 90%;'>Waarom was ze ook alweer hier heen gekomen? Wat wilde ze bereiken door naar de volgende rang te gaan? Misschien zocht ze zekerheid, veiligheid, ze wilde immers zeker zijn van haar leven. Na haar aanvaring met Avanti zocht ze de zekerheid op, ze was niet zwak, ze vluchtte niet. Ze wilde veiligheid, en als iets haar veiligheid zou kunnen bieden dan waren dat wel de rangen en diens rechtvaardige leiders. Ze was niet zenuwachtig om de leider op te zoeken, al wist ze niet eens wat ze zou zeggen, echter wist ze ook niet wat haar gevraagd zou worden. Misschien zouden sommige zeggen dat ze slecht was voorbereid, maar zelf wist ze als geen ander dat oprechte antwoorden direct uit het hart kwamen en niet gerepeteerd hoefde te worden. Haar vader had haar veel bijgebracht over het leven, haar vader was een wijze hengst geweest. Een hengst van woorden, maar ook van daden. Ondanks dat ze niet de liefde van hem had gekregen zoals een dochter zou moeten, ze respecteerde haar vader voor de moed die hij toonde. Tot tweemaal toe was hij zijn partners, zijn geliefde kwijt geraakt aan een veulen, en toch was Nachtschade opgevoed tot een beschaafde merrie.

Haar hoge slanke benen bewegen zich voort met een souplesse die ongekend was voor een simpel dier als een paard, haar passen waren zo moeiteloos en geruisloos dat ze meer leken op die van een katachtige. Als het ware danste ze op haar hoge benen, benen die veel te lang waren voor haar kleine lichaam. Haar grijsbruine vacht kreeg een diepe intense rode gloed in het herfstzonnetje, haar zwarte benen en zwarte neus leken zwarte dan ooit, en de witte aftekeningen staken er fel tegen af. Nachtschade was niet een opvallende merrie, ze wist makkelijk te verdwijnen tussen de schaduwen, haar lange zwarte manen hingen in golven om haar lichaam heen. Maar als ze eenmaal het licht in trad dan had ze iets, iets aparts waar niet direct de vinger opgelegd kon worden. Dat ze anders was geweest dat had ze altijd al geweten. En niet enkel door haar blauw/witte ogen, ze was altijd behandeld alsof ze zwak was, of het nu kwam omdat ze blind was, of omdat ze klein en rank was.
</div></div></div></center>
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyza 14 jul 2012 - 23:24
Dankjewel awesome Ellen voor deze code =3 Ik snap hem nu al beter Razz nog eventjes wennen.


Code:
<center><div style='background-image: url(http://i47.tinypic.com/2qk42uq.png); height: 337px; width: 489px;'><div style='overflow: auto; background-color: #000; opacity: 0.8; border: 7px solid #000; position: relative; top: 10px; left: 125px; height: 303px; width: 210px;'><div style='text-align: justify;  text-shadow: 0px 0px 2px #242323; color:#777971; font-family: minion pro; font-size: 13px; line-height: 90%; padding-right: 4px'>TEKST HIER</div></div></div></center>


Laatst aangepast door Appel op ma 16 jul 2012 - 0:36; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Gast
Gast
avatar

Profile
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyzo 15 jul 2012 - 0:12
Sorry (A)

Ik kon het niet laten om hem even qua grootte aan te passen, nu past hij namelijk gewoon in de layout, die hierboven rekt de layout een beetje uit.


Code:
<center><div style='background-image: url(http://img209.imageshack.us/img209/9199/49am.jpg); height: 424px; width: 560px;'><div style='overflow: auto; background-color: #000; opacity: 0.6; border: 7px solid #000; position: relative; top: 15px; left: -128px; height: 380px; width: 260px;'><div style='text-align: justify;  text-shadow: 0px 0px 2px #242323; color:steel; font-family: minion pro; font-size: 10px; line-height: 90%; padding-right: 4px'>Sorry (A)

Ik kon het niet laten om hem even qua grootte aan te passen, nu past hij namelijk gewoon in de layout, die hierboven rekt de layout een beetje uit.</div></div></div></center>
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyzo 15 jul 2012 - 13:23
Aerin <3
Ik kom er net achter dat de code niet te zien is op internet explorer. Het kader is wel te zien, maar je kunt er dan niet doorheen kijken dus dan is het solid zwart. Grr, beetje vervelend want zo kan ik het kader alleen juist zien als ik op de macbook zit. Naja, deze dus maar weer op de oude manier gemaakt. Even kijken of ik die andere dan verander of zo laat staan. >.<

Code:
[table align="center" width="458" height="369" background="http://img593.imageshack.us/img593/6216/aerinkadervolwassen.png"][tr][td]<div style='overflow: auto; background-color: #000; opacity: 0.6; border: 3px solid #000; position: relative; bottom: 0px; left: 225px; height: 346px; width: 213px;'><div style='text-align: justify;  text-shadow: 0px 0px 2px #242323; color:#b1873c; font-family: minion pro; font-size: 13px; line-height: 90%; padding-right: 4px'>Aerin <3
Ik kom er net achter dat de code niet te zien is op internet explorer. Het kader is wel te zien, maar je kunt er dan niet doorheen kijken dus dan is het solid zwart. Grr, beetje vervelend want zo kan ik het kader alleen juist zien als ik op de macbook zit.  Naja, deze dus maar weer op de oude manier gemaakt. Even kijken of ik die andere dan verander of zo laat staan. >.<
 </div>[/td][/tr][/table]


Laatst aangepast door Appel op ma 16 jul 2012 - 0:58; in totaal 2 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
madeinspace

avatar

Profile
Number of posts : 429
Status : Active
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyzo 15 jul 2012 - 14:11
Voor IE moet je ' filter: alpha(opacity = 70); ' gebruiken (met als getal hetzelfde als de opacity maar dan in 10tallen. Wel de gewonen ' opacity ' erin laten staan voor andere browsers. IE heeft altijd alles met filters heel irritant die zijn dus enkel voor IE. Terwijl de normale code meestal wel in alle andere browsers werkt.

O en als je enkel ' overflow: auto; ' neerzet krijg je niet die lelijke scrolbalk als je bericht niet te lang is. Met ' padding-right: 4px; ' kun je zorgen dat je wat ruimte krijgt bij de scrolbalk, nu staat het er direct op dat is niet mooi.
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyzo 15 jul 2012 - 15:27
Ohh okay... Ik heb even echt geen enkel idee hoe en waar ik dit moet aanpassen overigens: zou jij heeeeel maybe voor mij een voorbeeldje willen doen, dan snap ik de rest denk ik wel xD Omg. xD Naja anders ga ik zometeen als ik terug ben er wel even voor zitten >.<

Poeff,, dat jij daar zoveel vanaf weet zeg. >.<
Terug naar boven Ga naar beneden
madeinspace

avatar

Profile
Number of posts : 429
Status : Active
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyzo 15 jul 2012 - 18:46
Ik zal wel een lesje schrijven binnekort. Met alle basis dingen waarmee je deze kaders kan maken. Denk dat meerdere mensen dat wel zouden willen.

Ik heb alles geleerd van google. Gewoon codes van anderen uitpluizen, dingen aanpassen kijken wat dat doet. En dingen dan in google intypen zodat je er informatie over krijgt. Je kunt echt superveel leuke dingen doen met code en de meesten zijn niet eens heel lastig. Moet je maar eens een basis css cursus zoeken op inet Smile
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptyma 16 jul 2012 - 0:32
Ohh okaay =']

Naja ik zal het ergens proberen in te voegen en kijken wat het doet. Iniedergeval bedankt =']
Terug naar boven Ga naar beneden
Appel

Appel

Profile
Number of posts : 1243
Status : Absent
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptydi 17 jul 2012 - 16:29
Aerin <3


Code:
<center><div style='background-image: url(http://img534.imageshack.us/img534/2172/aerinkader.png); height: 311px; width: 665px;'><div style='overflow: auto; background-color: white; opacity: 0.6; border: 7px solid white; position: relative; top: 38px; left: 140px; height: 220px; width: 350px;'><div style='text-align: justify;  text-shadow: 0px 0px 1px #242323; color:black; font-family: times new roman; font-size: 10px; line-height: 90%; padding-right: 4px'>Aerin <3</div></div></div></center>
Terug naar boven Ga naar beneden
madeinspace

avatar

Profile
Number of posts : 429
Status : Active
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Emptydi 17 jul 2012 - 17:52
Volgens mij heb je 'm door ^^
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Profile
When I can't sing.. Vide

Contact
BerichtOnderwerp: Re: When I can't sing.. When I can't sing.. Empty
Terug naar boven Ga naar beneden

When I can't sing..

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven
Pagina 1 van 2Ga naar pagina : 1, 2  Volgende

Soortgelijke onderwerpen

-
» Sing a song for the death, sing a song for the hopeless.

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Blue Moon Horses :: When I can't sing.. A2tpGgU :: » Archive :: Drop-
» CHATBOX